Steve Jobs is één van die kinderen die buiten de boot van het bestaande onderwijssysteem is gevallen. Volgens Michael Horn zou juist hij baat hebben gehad bij online leren. Dat klopt, al vermoed ik dat hij ook grijze haren zou hebben gekregen van menig e-learningoplossing.
Horn schrijft dat Jobs als kind al erg getalenteerd was, en zich erg op school verveelde:
because today’s education system is a monolithic one—where students learn the same thing on the same day in the same way regardless of their individual needs—Jobs had to repeat things he already knew because that’s where the rest of the class was.
Jobs, en volgens Horn elk kind, zou meer baat hebben bij een onderwijssysteem waarin veel meer rekening gehouden wordt met de individuele talenten en leervragen. Het bestaande onderwijssysteem schiet daarin tekort.
Eén van zijn docenten wist Jobs aan te zetten tot leren door hem met lollies om te kopen. Pas daarna werd Steve Jobs intrinsiek gemotiveerd: hij leerde om zijn docente een plezier te doen.
Toen de school zijn talent ontdekte, stelde men voor dat hij twee klassen zou overslaan. Een maatregel die weliswaar rekening hield met zijn cognitieve ontwikkeling, maar niet met zijn sociale ontwikkeling (waar, zoals je in Walter Isaac’s geweldige biografie kunt lezen, van alles op aan te merken is).
Via online leren kun je vandaag de dag volgens Horn samen leren met je leeftijdgenoten,terwijl je toch individueel intellectueel wordt uitgedaagd.
Each student owns her learning; accelerating through learning objectives isn’t hard to accommodate. The teacher is freed to add significantly more value by serving as a learning coach, mentor, and much more—including by bringing students together to have important discussions and apply their learning with other students at all levels of learning where that is appropriate.
Aan het einde van zijn leven pleitte Jobs dan ook voor ontwrichtende innovatie van het onderwijs. Hij heeft echter geen kans gehad het onderwijs te beïnvloeden, zoals hij dat met de muziekindustrie heeft gedaan.
Ik denk inderdaad dat technology enhanced learning het mogelijk maakt beter in te spelen op individuele leervragen. Je kunt lerenden beter in eigen tempo of op hun eigen niveau ‘aanspreken’.
Verdieping, verbreding, versnelling en vertraging. Het kan allemaal met ICT. Veel e-learningsystemen hebben echter nog onvoldoende adaptieve mogelijkheden. Bovendien is op de gebruikersvriendelijkheid van menige e-learningoplossing nog wel wat aan te merken. Jobs zou tranen in z’n ogen hebben gekregen van het design van menig systeem.
Tenslotte vermoed ik dat hij de organisatie van het onderwijs ook nodig zou hebben opgeschud.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ik denk alleen dat hij nooit een voet aan de grond had gekregen bij de gemiddelde school. Ze hadden vriendelijk naar hem geluisterd en hem netjes bedankt en zouden vervolgens doorgegaan zijn met waar ze mee bezig waren of waren begonnen aan het voorbereiden van hun lessen voor de volgende dag.
Het onderwijs is niet voor niets al zo’n kleine honderd jaar hetzelfde, het is een zichzelf in stand houdend systeem met een taaie cultuur. Innovatie komt niet verder dan het vervangen van het schoolbord door een digibord en de lesmaterialen door laptops en tablets. Overigens moeten we hier natuurlijk de goede scholen, waar innovatie mogelijk is, buiten beschouwing laten. Maar die hadden Jobs inbreng natuurlijk niet nodig gehad.
Een paar scholen waar Jobs waarschijnlijk voet aan de grond had kunnen krijgen zouden de privéscholen zijn geweest. Niet omdat ze zouden denken dat zijn manier beter zou zijn geweest, maar omdat ze een commercieel belang hebben. Dat was ook de reden dat de muziekindustrie mee is gegaan. Ze waren zoveel markt aan het verliezen, dat dat gekke idee van Jobs om losse nummers te verkopen voor een dollar iets was om uit te proberen. Hoewel privéscholen daar niet bang voor hoeven te zijn, is kunnen zeggen dat je onderwijs aanbiedt bedacht en gesteund door Jobs een mooie PR.
Daarnaast worden scholen nu natuurlijk ook bevestigd door de politiek in hun ideeën dat de manier waarop ze het nu doen goed is, maar ook door de slechte kwaliteit van het e-learning materiaal. Wel vreemd dat je nooit een leerkracht of docent hoort zeggen dat die slechte kwaliteit misschien wel een gevolg is van wat zij gedaan hebben met hun leerlingen.
Het antwoord op de vraag die Wilfred opwerpt, is naar mijn inschatting ‘nee’, Steve Jobs had niet van online leren gehouden, tenminste niet met een van de huidige e-learning systemen.
En Norman lijkt mij te pessimistisch. Met geduld is echte innovatie mogelijk in de klas en ook met online leren. Naast geduld zijn dan wel revolutionaire didactische of zo je wilt pedagogische modellen nodig om verder te komen dan de oude wijn in nieuwe zakken. Uitdaging: met goede ideeën en heel concrete ontwerpen, uitwerkingen en voorbeelden laten zien dat het kan. Steve Jobs heeft laten zien dat er meer veranderd kan worden dan je denkt! Met pessimisme komen we er niet.
Overigens Gerard zeg ik niet dat innovatie in het onderwijs onmogelijk is. Ik zeg dat het Steve Jobs niet was gelukt binnen het huidige onderwijs. Dat wil niet zeggen dat het onderwijs niet zal veranderen. Het verleden is tenslotte geen voorspeller voor de toekomst. Het onderwijs is alleen wel een taaie substantie als het gaat om verandering, waarbij er, zoals ik al zei, scholen zijn die innovatief zijn. Want anders zouden we nu niet al zo’n verschillend aanbod van didactische modellen hebben, hoewel het meest voorkomende model nog steeds de frontaal klassikale methode is.
Aan de andere kant is zo’n pessimistische situatie natuurlijk wel een uitdaging voor iedereen die werkt aan de verbetering en innovatie van het onderwijs.
En zoals je zegt Steve Jobs heeft laten zien dat veranderen mogelijk is, zelfs in conservatieve markten als de muziekindustrie.
Of onderwijsinnovatie plaats vindt, hangt van veel factoren af. Veel factoren (zoals onderwijsbeleid) belemmeren onderwijsvernieuwingen. Maar gelukkig laat niet iedereen zich daardoor weerhouden. Ik ben zelf niet pessimistisch, maar ook niet optimistisch. Ik heb nogal eens last van wisselende stemmingen op dit terrein.