Gisteravond laat zijn we teruggekeerd van twee weken vakantie in Turkije. Week één bestond uit een ontspannen strandvakantie in Ölüdeniz. Tijdens de tweede week hebben we voor de derde achtereenvolgende keer gezeild in de Baai van Fethiye. Deze blogpost bevat een impressie, waarin ik ook stil sta bij de gevolgen van de politieke en ‘veiligheids’-situatie op onze vakantie.
Het afgelopen jaar heeft Turkije te maken gehad met verschillende terroristische aanslagen. Een week voordat we zouden vertrekken naar Zuid-West Turkije probeerde een groep militairen bovendien een staatsgreep te plegen, die gelukkig al snel mislukte. We hebben uiteraard het nieuws en de reisadviezen van Buitenlandse Zaken nauwgezet gevolgd. Al snel bleek dat er geen gevaar was voor toeristen. Wel gebruikt de zittende president Erdogan sinds die tijd de coup om politieke tegenstanders nog meer de mond te snoeren. Persoonlijk vind ik dit niet acceptabel, maar het was voor mij geen reden om een vakantie te annuleren. Het middel ‘boycot’ is immers een erg zwaar middel dat je selectief moet inzetten.
Bij aankomst in Turkije bleek echter dat de politieke situatie en de verschillende aanslagen van de laatste tijd in dit mooie land, voor veel mensen redenen te zijn geweest om dit jaar niet naar Turkije te gaan. Er waren dan ook veel minder toeristen dan anders. Ons hotel, zo vertelde de eigenaresse ons, verhuurt eind juli normaliter zo’n twintig kamers aan buitenlandse toeristen. Nu waren het er 2. In de marina van Göcek waren in vergelijking met verleden jaar 80% minder boten verhuurd. Het prachtige strand van Ölüdeniz was betrekkelijk leeg, en dat gold ook voor de restaurants.
Merk je als toerist in die kleine plaatsen dan wat van de politieke situatie? Het enige wat wij merkten was dat er meer Turkse vlaggen op hingen. Waarschijnlijk waren er ook minder diverse kranten te koop. Verder merk je niets. Op de luchthaven van Dalaman was niet meer beveiliging dan de andere jaren. Op straat zie je er bijna geen politie of militairen.
Is het er onveilig? Nee, zeker niet. Sowieso kunnen aanslagen overal gebeuren. De kans dat iets in een klein toeristisch plaatsje gebeurt is zeer gering. Terroristen bereiken precies datgene wat zij beogen als toeristen uit angst wegblijven.
De mensen ter plekke balen uiteraard verschrikkelijk van de enorme terugloop van het aantal toeristen. De meesten zijn heel blij dat je er bent. Ze vroegen ons te benadrukken dat je in kleine plaatsen gewoon veilig op vakantie kunt gaan. We merkten wel dat sommige winkeliers van tassenwinkels in Fethiye nogal gefrustreerd zijn, omdat hun inkomsten drastisch gereduceerd zijn. Door je schofterig naar toeristen te gedragen, verkoop je echter niet meer koopwaar.
Persoonlijk houd ik ook de autoritaire maatregelen van president Erdogan in de gaten, bij mijn keuze om Turkije weer eens te bezoeken.
De omgeving van Ölüdeniz, Göcek en Fethiye is namelijk een hele mooie streek. De eerste week hebben we met z’n tweeën gelogeerd in hotel Paradise Garden in Ölüdeniz. Dit hotel ligt op een berg met een prachtig uitzicht -zie foto- op de baai van dit plaatsje, dat vooral de moeite waard is vanwege het mooie brede kiezelstrand. Er ligt ook een lagune op loopafstand. Deze is helaas m.i. verpest door massatoerisme uit het verleden. De gezellige boulevard en het strand zijn op zich te voet bereikbaar vanuit ons hotel. De weg is echter niet heel veilig, en erg steil. Daarom heeft het hotel een service waarbij men de gasten gratis brengt naar en ophaalt uit Ölüdeniz. Als je na 18 uur naar het hotel gaat, brengt een taxi je voor 15 Turkse Lira.
Sowieso was de service van het hotel goed, en het hotelpersoneel heel vriendelijk en attent. Het ontbijtbuffet was zeer uitgebreid, en ook het dinerbuffet was de moeite waard met de vele Mezes. De kamers waren prima, al hadden ze helaas alleen een Frans balkon (ik lees graag ’s ochtends op een balkon). De badkamer was wat aan de kleine kant. Wifi was gratis en van redelijke kwaliteit.
Verder wilden we die eerste week vooral luieren aan het fraaie zwembad van het hotel (dat in een mooie tuin is gelegen), of luieren aan het befaamde strand. Bijkomen van een druk jaar stond die eerste week voorop. En dat hebben we ook gedaan.
Het hotel is al met al een aanrader als je naar deze plaats gaat. We vonden in Ölüdeniz restaurant Jade zeer de moeite waard (uitstekende kwaliteit, wel wat duurder). Tenslotte kun je in deze plaats veel watersporten doen, en paragliden. Je kunt er dus ook een actieve vakantie hebben.
Week twee van de vakantie was een actieve week. In die week kwamen mijn zus en zwager, samen met twee vriendenstellen uit Kerkrade, naar Zuid-West Turkije om met ons weer flottielje te zeilen. Weer met Bram en Bea van Utrecht, van B & B Yachting. Wij hadden met z’n vieren de Medchappuler van EGG Yachting via Bram en Bea gehuurd. Dit is een Oceanis van 41 voet van Beneteau: een modern ingerichte boot met drie hutten en twee badkamers, onder meer voorzien van een zonnecel. Via een dongel konden we gebruik maken van internet.
Bram en Bea hadden rekening gehouden met plekken waar we al geweest waren in de prachtige baai van Fethiye. Het was immers al voor de derde keer dat we met hen in deze streek flottielje zijn gaan zeilen. Het is goed georganiseerd, gezellig en relaxt. Met z’n achten vormen we in feite een flottielje binnen een flottielje, en dat gaat heel goed. De volgende bestemmingen hebben we bezocht:
- Dag 1 van Göcek naar Kapi Kreek. Een mooie baai waar we bij een restaurant aan een moring line zijn gaan liggen.
- Dag 2 naar Cold Water Bay. Overdag komen daar veel toeristenboten omdat het zo’n mooie plek is. Na 17 uur is het er heel rustig. Het water is er kouder dan in de rest van de baai. De omgeving is super, en je kunt er eten in een prachtig gelegen restaurant. De eigenaar van de baai zegt waar je je anker moet uitgooien en maakt de achterkant van de boot vervolgens met een landlijn aan rotsen vast. ’s Ochtends kun je ontbijten met pannenkoeken die het ‘pannenkoekenvrouwtje’ vers bakt.
- Dag 3 zijn we naar Fethiye gezeild. Normaliter leggen we daar aan in de haven. Helaas heeft de haven geen zwemgelegenheid. We kregen de tip om aan te leggen bij het Yacht Classic Hotel. Dit hotel heeft enkele steigers direct naast de officiële haven. Maar ze hebben ook uitstekende voorzieningen zoals een bar in een zwembad. Als je in het restaurant eet, betaal je minder havengeld. En het eten was het beste van de hele week.
- Dag 4 naar Hamam Koyu (Wall Bay). Hier waren we nog nooit geweest. Je legt hier met je zijkant aan een steiger aan. Wederom een mooie baai om te liggen, al is het restaurant wat minder.
- Dag 5 naar Tersane. Hier zijn we verleden jaar niet geweest, wel in 2014. Tersane was ooit een scheepswerf. Op dit moment is het een restaurant met boerderij. Ze houden er veel geiten, en helaas ook vechthanen. Ook hier lig je met een moring line aan de steiger van het restaurant in deze mooie baai.
- Dag 6 terug naar eindbestemming Göcek.
Uiteraard hebben we ook in andere baaien gelegen (aan een boei of voor anker, al dan niet met een landlijn). De baaien zijn mooi en schoon. De regionale overheid let namelijk streng op vervuilers, waarbij de boetes niet mals zijn.
Het heeft deze week niet hard gewaaid, maar toch hebben we de meeste dagen een hele tijd met ongeveer windkracht 3 ontspannen kunnen zeilen. De maximum temperatuur was de afgelopen weken elke dag ongeveer 35-40 graden.
Al met al was dit weer een hele geslaagde week, mede dankzij de goede zorgen van B & B Yachting. Voor mijn vrouw, waar ik niet mee getrouwd ben, en mij is een week luieren en een week zeilen de ideale invulling van een zomervakantie van twee weken.
Aangezien we al op veel plaatsen waren geweest, heb ik relatief weinig foto’s gemaakt. We maken wel met steeds meer verschillende devices foto’s. Op Flickr vind je zoals gebruikelijk een impressie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie