Zijn de grenzen van de ‘social media bandwith’ bereikt?

De afgelopen week ben ik me gaan afvragen of ik de grenzen heb bereikt van mijn ‘social media bandwith’. Aanleiding zijn kritische berichten over Google + en het verschijnen van Pinterest (en mijn gebruik ervan).

Een aantal jaren geleden heeft David Wiley geschreven over het teacher bandwith problem: het aantal studenten dat een docent bij afstandsonderwijs zinvol kan begeleiden. Volgens Wiley zijn daar namelijk grenzen aan. Massive Online Open Courses (met een heel ander didactisch concept) bestonden toen nog niet.

Analoog hieraan wil ik spreken van ‘social media bandwith‘: het aantal sociale media dat een individu betekenisvol kan gebruiken. Aanleiding hiervoor zijn de opkomst van Pinterest (een nieuwe applicatie die je kunt gebruiken om artefacten op internet te cureren) en berichten dat Google + een spookstad zou zijn. Veel mensen hebben een account, maar besteden weinig tijd aan Google +, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Facebook. Volgens The Atlantic Wire zou ‘het internet’ niet toe zijn aan een nieuw sociaal netwerk.

Als ik kijk naar mijn eigen online gedrag dan gebruik ik de volgende sociale media behoorlijk intensief:

• RSS feedreaders om nieuwe berichten op een groot aantal blogs en websites te scannen en te lezen.
• Mijn eigen weblog (informatie verwerken, delen en er over communiceren).
• Twitter (met name om te attenderen, geattendeerd te worden en te converseren).
• Diigo (internetpagina’s archiveren en delen).
• Tumblr (kort samenvatten en delen van internetbronnen; zit tussen Diigo en mijn blog in).
• Google Docs (vooral om samen te werken met anderen).
• Read it Later (internetbronnen offline opslaan en lezen).
• Facebook (om te attenderen op mijn nieuwe blog posts, maar vooral om te converseren met mensen die ik privé ken).
• YouTube (met name om te consumeren, soms om te publiceren).
• Flickr (delen van vakantiefoto’s).
• LinkedIn (soms deelname aan discussies, maar vooral om contacten te leggen met anderen).
• Yammer (vooral voor werk).
• OpenU (voor werk).

Ik gebruik nog andere internettools, maar vooral individueel (zoals Mindmeister of Evernote). Hyves gebruik ik momenteel bijvoorbeeld nauwelijks.

Ik ben hier al met al menig uur mee kwijt, naast de rest van mijn privéleven en mijn baan.

Toen Google + werd gelanceerd, was ik erg benieuwd naar de werking. Ik was positief over de cirkels en zie ook mogelijkheden voor de hang out. Maar ik merk dat ik er nauwelijks tijd in steek. Dat komt ook doordat het gebruik van de cirkels wat tegenvalt. Ik heb mensen in thematische kringen geplaatst, maar in hun bijdragen houden zij zich lang niet altijd aan het thema van die kring 😉

Ik heb sinds ruim een week ook een account bij Pinterest, maar heb mij er nauwelijks nog in verdiept. Ik herken de potentie wel, maar voel de behoeft nog niet.

Vooral omdat ik het gevoel heb tegen de grenzen aan te lopen van het betekenisvol gebruik van sociale media. Ik zal m.i. mijn tijdsinvestering in de andere sociale media moeten reduceren, om zinvol gebruik te kunnen maken van Pinterest. En ik ben daar nog eenvoudig weg niet aan toe. Daarvoor zijn mijn blog, Twitter, mijn RSS feedreader, Diigo en de anderen mij te lief.

Herkennen jullie dit ook? Welke keuzes maken jullie? En waarom?