Zelfgestuurd leren kan, maar….

Het Franse Ecole 42 kenmerkt zich door een zeer eigenzinnige opzet en didactiek. Deze school tart ogenschijnlijk met succes een groot aantal wetten van ons onderwijs, en slaat nu haar vleugels uit naar Brussel. We moeten er m.i. echter voor waken om concept en didactiek klakkeloos toe te passen op ander onderwijs.

Ik had al eens eerder gelezen over de Franse Ecole 42. Deze school is ook onder meer in de VS gevestigd. Via Blendle las ik vanochtend dat deze school zich nu ook vestigt in Brussel. Andere artikelen zijn A free, teacher-less university in France is schooling thousands of future-proof programmers en Can 42 US, a free coding school run by a French billionaire, actually work? De school heeft ook een Wikipedia-lemma.

Wat maakt Ecole 42 zo bijzonder?

• Het gaat om een privéschool die nagenoeg gratis is (er wordt een eigen bijdrage van € 500 per jaar gevraagd). Dat is mogelijk omdat Ecole 42 wordt gefinancierd door rijke ondernemers, met name uit de ICT-industrie. Op termijn hoopt men dat rijke alumni het onderwijs financieren.
• De school leidt in drie jaar tijd software-ingenieurs op. De lerenden zijn tussen de 18 en 30 jaar oud. Zij hebben geen diploma nodig om toegelaten te worden, maar maken wel een selectietest waarbij gekeken wordt of men aanleg heeft om programmeur te worden.  Van meer dan 70 duizend kandidaten, konden er 3000 terecht.
• De lerenden krijgen geen punten en geen diploma.
• De lerenden werken elke dag in groepjes van 2-5 personen aan steeds complexere programmeer-opdrachten en projecten. Na afloop worden deze geëvalueerd. Daarnaast loopt men vooral stage.
• Lerenden blijven intellectueel eigenaar van hun werk.
• Lerenden worden in het diepe gegooid. Er zijn geen docenten. Leren vindt plaats door informatie op te zoeken en via ‘trail and error’.  Lerenden zijn per dag wel zo’n 15 uur in de weer.
• Lerenden leren programmeren, maar ontwikkelen ook bekwaamheden op het gebied van samenwerken, creativiteit, communiceren, ondernemerschap en kritisch denken.
• Na afloop van de opleiding heeft 100% van de lerenden een baan.
• Volgens een ander artikel over deze school valt 5-15% uit.

Deze uitgangspunten tarten in feite kennis uit onderwijsonderzoek waaruit blijkt dat volledig zelfgestuurd leren en onderzoekend leren vaak helemaal niet zo effectief is.

Je moet je echter ook realiseren dat je hier te maken hebt met een specifiek vakgebied en met een bijzondere doelgroep (oudere jongere met bepaalde expertise). Deze aanpak is niet 1-2-3 toepasbaar op andere vakgebieden.

Bovendien is binnen Ecole 42 ogenschijnlijk weinig aandacht voor andere doelen van het onderwijs dan kwalificatie op een specifiek terrein. Met name persoonsvorming komt niet aan bod. Bij onderwijs aan jongeren is dat van groot belang.

Ook kun je kritische vragen stellen bij de wijze waarop de lerenden van Ecole 42 worden gesocialiseerd en ondergedompeld in een beroepscultuur die zich kenmerkt door zeer lange werkdagen. Dit verklaart mogelijk de populariteit van de school bij rijke internetondernemers. Vijftien uur per dag werkend leren is m.i. echter een moderne vorm van slavernij die doet denken aan de massaproductie van de tweede industriële revolutie. Eén van de initiatiefnemers van de Franse school geeft ook aan dat het eigenlijk niet om leren gaat (hij heeft ook bizarre opvattingen over kennis).

Hoogleraar Kyle Peck van het Center for Online Innovation in Learning van de Penn State University stelt bovendien dat dit onderwijs aan effectiviteit kan winnen als meer gebruik zou worden gemaakt van begeleiding door experts.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.