Wordt Google Starline de nieuwe norm voor videoconferencing en synchroon, live, online leren?

Harm Weistra attendeerde mij gisteren op twee bijdragen over Google’s project Starline. Google wil met dit initiatief een bekend knelpunt van videoconferencing en synchroon, live, online leren helpen oplossen.

Eén van de tekortkomingen van synchroon online leren en overleggen via applicaties als MS Teams, Zoom of BlueJeans is dat je de ander niet of slecht kunt zien. Je hebt niet echt het gevoel aanwezig te zijn. Je ervaart in feite een gebrek aan ‘social presence’. Dit leidt tot een gebrek aan betrokkenheid en verbondenheid. Daarnaast moet je veel harder werken om het gebrek aan non-verbale communicatie te compenseren.

Google is daarom enkele jaren geleden het project Starline gestart. In Project Starline: Feel like you’re there, together formuleert Google decentrale vraag van dit project:

could we use technology to create the feeling of being together with someone, just like they’re actually there?

Daarvoor hebben ze geïnvesteerd in hardware en software. De oplossing ziet er als volgt uit (aan het eind van deze blogpost vind je een video waarin je Google Starline kunt bekijken):

• Deelnemers zitten in een soort cockpit en kijken naar een zeer groot beeldscherm, een soort venster. Deze ‘cockpit’ is uitgerust met sensoren en camera’s.
• Je ziet  een ander persoon, levensgroot en levensecht (drie dimensionaal). Je kunt met die persoon op een natuurlijke manier praten, gebaren gebruiken en oogcontact maken. Het is alsof de ander aan de andere kant van de tafel zit.
• Ze hebben gebruik gemaakt van machine learning, spatial audio en real-time compressietechnologie. Bij applicaties als Zoom of MS Teams heb je last van vertragingen, waardoor conversaties moeizaam verlopen. Je kunt je voorstellen dat dit probleem bij een nog complexere technologie, die nog meer bandbreedte vergt, groter is. Google probeert dit met nieuwe technologie te ondervangen.
• Google heeft ook geïnvesteerd in technologie op het gebied van geluid en beeld, zodat je bijvoorbeeld diepte ziet. Je hebt dezelfde ervaring als bij virtual reality, alleen heb je nu geen headset nodig.
• Als je de conversatie start, vervaagt de achtergrond en focus je je op de persoon waarmee je in gesprek bent.

Op dit moment is de technologie nog alleen bij Google zelf in gebruik. Ze gebruiken deze oplossing om op afstand te overleggen.

Volgens Wired zou deze technologie weleens de toekomst van ’telepresence’ kunnen zijn. De journalist stelt dat de technologie van deelnemers een hologram maakt. Als je echter de beelden bekijkt, dan komen personen veel natuurlijker over dan een hologram. De journalist heeft de toepassing aan den lijve ervaren en schrijft:

The result is hyper-real representations of your colleagues on video calls.

Zij schrijft een deel van de surrealiteit verdwijnt, telkens als je je stoel verschuift. Als je je een paar centimeter verplaatst, verandert het volume en kijk je naar een 2D-versie van je videochatpartner. Ook andere keren, bijvoorbeeld als je een website wilt demonstreren, wordt het levensechte karakter doorbroken. De journalist spreekt van een kloof tussen realisme en realiteit. De technologie is dus nogal gevoelig en voor verbetering vatbaar.

Mijn opmerkingen

• Google heeft natuurlijk de mogelijkheden om flink te investeren in dergelijke nieuwe technologieën. Dit is echter geen garantie dat een toepassing als Starline gedurende lange tijd beschikbaar komt.
• Het kan best zijn dat Google vooral leert van Starline en bepaalde onderdelen gaat toepassen binnen andere technologieën zoals virtual reality, augmented reality en traditionele vormen van videoconferencing. Het artikel in Wired suggereert dat ook.
• Het is handig dat je geen aparte bril of headset nodig hebt om deze toepassing te gebruiken. De ‘cockpit’ maakt de toepassing echter bepaald niet toegankelijk.
• De voorbeelden waarover je leest en die je ziet, betreffen één-op-één conversaties. Je wilt echter ook met meerdere mensen interacteren. Ik weet niet op Starline daar al in voorziet. Dit lijkt me wel essentieel voor een bredere acceptatie.
• Deze toepassing zal niet snel privé worden toegepast, en is daarmee vooralsnog geen oplossing voor werknemers/lerenden die vanuit thuis willen of moeten werken en leren.
• Waarschijnlijk heb je een hoogwaardige vaste internetverbinding nodig om Starline te kunnen gebruiken. Veel werkenden en lerenden gebruiken wifi.
• De kosten van de bestaande technologie zijn waarschijnlijk hoog. Ik zie de technologie in de huidige vorm niet grootschalig worden toegepast.
• Je moet bij deze technologische ontwikkelingen vooral kijken naar de invloed die deze technologie kan hebben op andere technologieën en naar de potentie ervan voor de toekomst. Vanuit dit perspectief ben ik toch onder de indruk.

Wil je voorbeelden zien?

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.