Justine Pardoen schrijft dat brain trainingen – zoals die op de Nintendo DS kunnen worden gedaan- weliswaar leuk zijn om te doen, maar geen effect sorteren. Dat stelt ontwikkelingspsychologe en hersenonderzoeker Eveline Crone, die Pardoen onlangs heeft geïnterviewd.
Tijdens de laatste Online Educa Berlijn heb ik echter een presentatie bijgewoond waaruit bleek dat het gebruik van Nintendo's Dr. Kawashima ten behoeve van het rekenen wel leidt tot betere cognitieve prestaties. Daarom ben ik maar eens naar de bron gegaan. En inderdaad: op de website van Learning and Teaching Scotland staat:
Our results have shown that a small, cleverly designed handheld game can significantly enhance learner performance in mental maths as well as having a positive impact on other aspects of classroom life. Our research methodology used only four of the 25 available Brain Gym activities, and the children from the Brain Gym group spent less than half the time using the movements than did the children playing the Nintendo game. Despite this lack of parity in both approaches, the limited Brain Gym intervention did significantly improve the children's performance in maths, although not by as much as did the more extensive use of the Nintendo game.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Volgens mij zit het zo: je rekensnelheid (“fluency”) verbetert wel door de oefeningen, en daar kan een juf heel blij van worden. Kijk maar naar de reactie op de post.
Maar de Kawashima-oefeningen verbeteren niet je geheugen in ongerelateerde dingen, zoals Spaanse woordjes. Daarvoor verkoopt Nintendo natuurlijk weer een ander programma.
Het gedragsaspect is flauw om te noemen, ‘als je lief bent, mag je straks weer even aan een hooglijk gewaardeerde gadget zitten’.
Voor brainplasticity (slimmer, sneller in andere taken, beter in nieuwe dingen), waar Justine op hoopte, kijken de brainblogs op dit moment erg naar ‘mindfulness’.
Brainbased learning, daar zijn erg leuke blogs over.