Het internet der dingen kun je na het wereldwijde web en web 2.0 de derde generatie internet noemen. Kunnen we al iets zeggen over de gevolgen van deze ontwikkeling op onderwijs en leren?
How the Internet of Things Changes Everything van Stefan Ferber beschrijft op een heldere manier hoe de derde generatie internet werkt, en welke gevolgen deze ontwikkeling zal hebben voor bedrijven en markten.
Bij het internet der dingen zijn fysieke objecten via internet met elkaar verbonden, en vindt er communicatie plaats tussen deze voorwerpen. Volgens Ferber zijn in 2015 maar liefst zes miljard apparaten draadloos en via sensoren verbonden via internet. Met recht kunnen we volgens de auteur dan spreken over de volgende generatie internet.
De fysieke en virtuele wereld vloeien dan samen (augmented reality 2.0?), en elk voorwerp kan intelligent zijn en deel uit maken van een netwerk. Volgens Ferber heeft dit gevolgen voor klant-leverancierrelaties, voor business modellen en voor processen en producten.
Apparaten kunnen dankzij sensoren hun eigen conditie monitoren en zichzelf onderhouden. Bedrijven richten zich daardoor nog minder dan nu op het maken van producten, en meer op webbased services (denk ook aan de 3D-printers die consumenten in staat stellen zelf te produceren). Je kunt bijvoorbeeld je smartphone gebruiken om problemen met je wasmachine te diagnostiseren. Stefan Ferber meent ook dat traditionele bedrijven en internetbedrijven op andere manieren zullen gaan samenwerken, met nieuwe combinaties tot gevolg.
Ik zie de relevantie van deze ontwikkeling voor onderwijs en leren ook voor me. Bijvoorbeeld:
- Er is steeds vaker sprake van alomtegenwoordig leren omdat we tal van slimme objecten kunnen gebruiken voor informatie en communicatie.
- Technologieën worden slimmer in het monitoren en analyseren van de studievoortgang en het geven van feedback, ook mede dankzij grote hoeveelheden data.
- Sensortechnologie meet of een lerende mentaal in staat is een ingewikkeld vraagstuk op te lossen.
- Smartphones geven signalen door als eigenaren met vergelijkbare interesses in de buurt zijn.
- Je leert een machine te bedienen doordat de machine zelf jou beeldinstructies geeft.
- Via een slimme bril neem je een hoorcollege op waarbij automatisch wordt geregistreerd op welk moment je aandacht verslapte, zodat je die fragmenten snel terug kunt vinden om nog eens te bekijken.
Want ook bij het onderwijs en leren zal -vermoed ik- sprake zijn van het samengaan van ‘old school’ en ‘new learning’.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie