Weer een MOOC-bloemlezing

Ongeveer veertien dagen geleden heb ik een beknopte bloemlezing gemaakt van artikelen over massive open online courses. Ik ben in deze twee weken zoveel bijdragen tegen gekomen, dat ik weer besloten heb om de belangrijkste wetenswaardigheden hiervan samen te vatten.

• De Universiteit van Amsterdam start op 20 februari met een MOOC over communicatiewetenschappen. Zij gebruiken daarvoor een eigen platform. Frank Benneker van de UvA beschrijft dat het doel van de UvA (potentiële studenten binden en informeren) verschilt van de doelen van Amerikaanse universiteiten (geld verdienen via een nieuw verdienmodel). Bovendien stelt het de UvA volgens hem in staat om te experimenteren met onderwijs en nieuwe technologie. Het eigen platform is ook al meerdere jaren in gebruik (als ik me niet vergis is het gebaseerd op Sakai). Het niet meeliften met platforms als Coursera zal er m.i. ook toe leiden dat deze MOOC niet zo'n massaal karakter zal hebben. Maar het gaat er natuurlijk niet om wie de 'grootste' heeft. Met OpenU beschikt de Open Universiteit overigens ook over de geschikte infrastructuur waarmee je een MOOC kunt verzorgen. Op dit moment kiezen we echter voor andere vernieuwende initiatieven zoals online masterclasses en het leertraject Leren en Doceren in de 21e eeuw. Maar wie weet…..
• Elizabeth Redden gaat in op de vraag hoe internationale universiteiten zich bewegen op het terrein van de MOOC's. Sommigen kiezen ervoor om zich aan te sluiten bij bestaande Amerikaanse initiatieven. Anderen verenigen zich in eigen partnerships (zoals het Britse Futurelearn). Deze staan ook open voor buitenstaanders. Er zijn inmiddels ook Franstalige MOOC's ontwikkeld. De bijdrage legt de nadruk op het globale karakter van MOOC's (66% van de Coursera-deelnemers komt niet uit de VS), illustreert dat MOOC's ontwrichtend kunnen werken, en positief en negatief kunnen zijn voor reputaties van instellingen. Ook benadrukt Redden weer dat het verdienmodel nog niet is uitgekristalliseert.
• Robert Talbert schrijft over zijn recente ervaringen met een MOOC. Deze zijn gratis, maar kosten wel veel tijd. Vooral indien je nog niet bekend bent met het onderwerp. Dat is de echte uitgavepost voor deelnemers. Door deel te nemen, leer je veel over de didactiek van MOOC's. Ook realiseer je je volgens Talbert dat hoorcolleges minder belangrijk zijn voor verdiepend leren. Zoeken via Google en online discussie dragen daar volgens hem eerder toe bij. Wat mij betreft laat Talbert vooral zien hoe lastig het is voor werkende professionals om binnen een beperkte periode fors te investeren in deskundigheidsbevordering.
• Vickie Davis heeft een gastblog gepubliceerd over een MOOC over gedifferentieerde instructie. Het didactisch concept komt eerder overeen met Connectivisme MOOC's dan met de docentgecentreerde MOOC's. Lerenden formuleren zelf leerdoelen en leren actief in een netwerk: “Assignments include collaborative creation of a wiki to archive and demonstrate managing differentiation in the classroom, collaboration to improve an existing lesson to integrate differentiating the learning process, and creation of rubrics and other tools to assess differentiated products.”
• How to succeed at Mooc-ing without really trying is een wat cynische bijdrage met tips over hoe je een MOOC kunt volgen, zonder er daadwerkelijk aan deel te nemen. Het gebruik van Twitter en het overweldigen van gebruikers met statistieken spelen hierbij een belangrijke rol. De auteur vindt MOOC's te vrijblijvend en weinig leerzaam. Zoveel is wel duidelijk.
• George Siemens kondigt een MOOC aan over learning analytics en kennis. Deze start op 11 februari aanstaande, en wordt verzorgd via het Canvas Network.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.