Er zijn positieve voorbeelden van het gebruik van weblogs in het onderwijs. Maar niet elke toepassing verloopt zonder problemen, zo blijkt uit een artikel van Steven D. Krause. Krause wilde zijn studenten via een weblog gezamenlijk laten schrijven over bepaalde onderwerpen.
"I’ve come to believe we shouldn’t substitute blogs for other electronic writing tools that foster discussion and interactive writing, particularly email lists, commonly known as "listservs."
(…)
I think my students’ return to email as a discussion forum resulted in a reborn sense of collaboration and interaction."
Het is interesant om te kijken waarom het experiment van Krause is mislukt. Ligt het aan het gebruik van de weblog op zich, of aan de manier waarop hij de weblog heeft ingezet?
Eén van de (mogelijke) redenen is dat deelname aan de opdracht redelijk vrijblijvend was. Studenten gaven ook aan sturing nodig te hebben (dilemma: als docent wil je dat juist niet). Verder gebruikten studenten wel e-mail als alternatief voor de weblog.
Krause concludeert onder meer:
"I would argue that the student posted her message to the class electronic mailing list instead of to a blog space (…) because she intuitively knew that her message would actually reach the "real audience" of the class community. She felt her message was urgent, important, and beyond the realm of an assignment, and that her best option for getting her message to her specific audience was with the class emailing list.
Blogs, on the other hand, do not foster this sort of dynamic discussion as well. The jury is still out, of course– blogs are still quite new, and as I hope I’ve made clear, my classes’ failure with blogs had as much to do with my poor structure of the assignment as it had to do with the technology itself."
Volgens mij raakt Krause hier inderdaad de kern van de zaak. Voor docenten is het van belang hier rekening mee te houden, door -als zij een weblog gebruiken- studenten niet te verleiden een alternatieve route te kiezen.
Ook geeft Krause aan dat weblogs vooral een persoonlijk karakter hebben en dat bijdragen aan weblogs -voor het gevoel van studenten- "af" zijn (terwijl mailtjes nogal een concept-karakter hebben). Weblogs zijn voor een groot deel inderdaad persoonlijk van aard, hoewel "enterprise blogging" ook in opkomst is. Dat geldt ook voor wiki’s (hoewel dat niet precies hetzelfde is als weblogs). Ik heb ook wel eens gemerkt dat studenten pas berichten in online discussiefora (binnen elektronische leeromgevingen) posten als ze deze berichten eerst via e-mail bediscussieerd hebben. Dat komt dus overeen met Krause’s weblogervaring. Maar is dat geen kwestie van verwachtingen managen? Persoonlijk beschouw ik mijn bijdragen aan deze weblog niet als "af" maar als "in ontwikkeling". Mede daarom HEB ik ook een weblog. Verder ben ik van mening dat Krause wel erg positief over de mogelijkheden van e-maillijsten denkt. E-maildiscussies zijn vaak erg lastig te volgen. Ook verzuip je vaak in de enorme stroom aan mail, terwijl je bij weblogs dankzij RSS beter grip krijgt op de stroom aan berichten (Krause gaat overigens niet op RSS in).
Het artikel "When Blogging Goes Bad: A Cautionary Tale About Blogs, Email Lists, Discussion, and Interaction" van Steven Krause bevat interessante overwegingen en ervaringen. Zeker het lezen waar, hoewel de structuur wat rommelig aandoet (hij gebruikt een weblog).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie