Weblogs stapsgewijs in het onderwijs invoeren

Langwitches Blog blikt terug op de invoering van weblogs binnen het onderwijs. Welke geleerde lessen haal ik hier uit?

• Weblogs binnen het onderwijs worden in eerste instantie vaak gebruikt als statische websites. Vervolgens worden blogs opengesteld voor commentaar. Daarna kan een blog uitgroeien tot een locale leergemeenschap, en tenslotte tot een internationale leergemeenschap.
• Klassikaal bloggen is vooral een gewennings- en leerproces voor docenten.
• Op het moment dat lerenden gaan reageren of zelf gaan bloggen, wordt de urgentie om aandacht te besteden aan kwaliteit groter. Vervolgens komt de noodzaak van een systeem om blogposts en commentaren van lerenden te waarderen, naar boven.
• Het is belangrijk dat lerenden eigenaar worden van weblogs. Dat kan onder meer door hen het thema, het uiterlijk, van de blog te laten kiezen.
• Als lerenden op grote schaal gaan bloggen, dan kunnen docenten het gevoel hebben overdonderd te worden met bijdragen. RSS kan helpen grip te krijgen op de hoeveelheid bronnen. Maar het komt ook neer op het slim leren lezen van blogposts, vanuit het perspectief van metacognitieve analyse. Volgens de auteur vergt dit veel ‘pedagogisch-didactisch commitment’. Het valt mij op dat de auteur hierbij geen aandacht besteed aan het belang van peer review en peer feedback. Als lerenden elkaars bijdragen gaan becommentariëren dan leren zij juist daarvan, terwijl docenten zich beter kunnen concentreren op de rode draad.
• Bloggen is meer dan het transformeren van klassikaal schrijven in een digitale ruimte (Anne Davis). Bij bloggen ligt de nadruk immers op dialoog en reflectie.
• Er is ongelofelijk veel informatie beschikbaar over bloggen in het onderwijs. Deze blogpost bevat al erg veel verwijzingen.