Wat vind ik van het gedoe over de verkiezing van de GroenLinks senatoren?

De zondag is een geschikte dag voor reflectie. Een mooi moment om mij gedachten op papier te zetten over de wijze waarop de GroenLinks-fractie in de Eerste Kamer is gekozen. Ik ga eerst in op de ongeldige stem in Noord-Holland en daarna op het stemgedrag van de Zuid-Hollandse statenfractie.

Noord-Holland

Ik was niet verbaasd over de commotie rond de ongeldige stem in Noord-Holland. Ook ik was verbijsterd. Want laten we wel wezen: per ongeluk als statenlid ongeldig stemmen, dat verzín je niet! Toch gebeurd. Bij mij roept dit vragen op. Er schijn sprake te zijn geweest van een "paniekaanval". Merkte niemand wat van dat paniekgedrag? Waarom heeft Cheryl Braam niet onmiddellijk toegegeven in paniek ongeldig te hebben gestemd? Want de commotie ontstond juist doordat niet duidelijk werd wie waarom ongeldig had gestemd.

En wat nu? Ik betwijfel of je als statenlid na zo’n blunder nog wel serieus genomen wordt. Kijk om je heen en hoor de mensen lachen. Ronduit clownesk, die blunder. Het lijkt me het beste als Braam zo snel mogelijk aftreedt.

Zuid-Holland

De statenfractie in Zuid-Holland heeft gemeend op Jan Laurier te moeten stemmen, uit protest tegen de kandidaatstellingsprocedure. Ik heb grote problemen met het feit dat zij dit gedaan hebben en de manier waarop. Ik wil hier een aantal opmerkingen over maken.

GroenLinks is tegen de manier waarop de Eerste Kamer wordt samengesteld. Zolang de Eerste Kamer blijft bestaan, zijn directe verkiezingen de meest geëigende methode, vindt GroenLinks. GroenLinks is een politieke partij waarbij voorkeursacties tot nu toe "not done" waren. Het gaat immers vooral om de inhoud, niet om de poppetjes.
Om die redenen is aangegeven dat statenleden geacht worden de lijst te volgen zoals die is vastgesteld door het congres, het hoogste orgaan van onze partij. Zo hebben we dat binnen onze partij afgesproken. De statenfractie van GroenLinks in Zuid-Holland heeft deze afspraak eenzijdig opgezegd.

De statenfractie gebruikt de kandidaatstellingsprocedure als argument voor deze actie. Zij geven daarbij ook aan dat de kandidaat van hun keuze, Jan Laurier, onheus is behandeld. Ik – en velen met mij- heb ook kritiek op de kandidaatstellingsprocedure. Maar het is aan het congres om deze spelregels te veranderen. Er is al eens geprobeerd om via de partijraad de spelregels van het selectieproces te veranderen, terwijl de procedure liep. De partijraad heeft dat bewust niet gedaan. Er is afgesproken eerst ervaring op te doen met deze nieuwe procedure, daarna de procedure te evalueren (wat nu gebeurt) en daarna de procedure te wijzigen. Drie GroenLinksers hebben dit niet afgewacht en -na ruggespraak in beperkte kring- de democratisch vastgestelde procedure aan hun laars gelapt. Wat ik hen ook verwijt is dat zij dit niet openlijk gedaan hebben. Ronduit onfatsoenlijk richting Herman Meijer en Yolan Koster-Dreese. Als zij "ballen" zouden hebben, dan hadden zij hierover open kaart gespeeld. Nu wil men met "open vizier" de discussie aan. Ronduit lachwekkend.

Bovendien hadden zij hun kritiek op de procedure op een andere manier kunnen uiten, zelfs via hun stemgedrag (waar ik dus tegen ben). Zij hadden bijvoorbeeld elk op een andere kandidaat kunnen stemmen of op zittende senator Goos Minderman.

Dan wat betreft Jan Laurier en de procedure. Ik ben één van de leden die Jan’s kandidaatstelling heeft ondersteund. Ik heb een aantal jaren met Jan in het bestuur van de partijraad gezeten. Heb hem leren kennen als een sterk bestuurder, sterk in strategie en met een groot sociaal hart. Absoluut geschikt voor de senaat, als je het mij vraagt. En ik was ook zeer verbaasd door het oordeel van de kandidatencommissie. Jan is hiertegen terecht in beroep gegaan, en dat is door de beroepscommissie ook gehonoreerd. Toch heeft het congres Jan niet op plaats vier gezet. En ik ben ervan overtuigd dat Jan ook met een andere procedure niet op plek vier terecht was gekomen. Gewoon omdat er erg veel goede kandidaten waren! Het congres had dit keer geen kandidatencommissie nodig, omdat de meeste kandidaten bekend waren binnen de partij en/of omdat de kandidaten een indrukwekkend CV hebben. Persoonlijk heb ik het nog nooit zo complex gevonden om tijdens het congres op personen te stemmen.

Ik ben daarom teleurgesteld in Jan als ik lees dat hij in heeft gestemd met de "move" van de statenfractie. Stel hij was op plek vier terecht gekomen. Hoe had hij het gevonden als de Gelderse en Overijsselse statenleden op Floris Tas hadden gestemd? Ook een prima kandidaat. Jan moet zich toch ook kunnen voorstellen dat de stiekeme manier van de Zuid-Hollandse statenfractie een warm welkom binnen de EK-fractie belemmert? Wat dat betreft zijn onze volksvertegenwoordigers net mensen. Ik hoop dat Jan alsnog afziet van zijn zetel.

Als ik in Zuid-Holland zou wonen, dan zou ik het initiatief nemen voor een extra ledenvergadering waar de statenfractie een motie van afkeuring aan hun broek zou krijgen. Zelfs als daarmee een tekort op de begroting dreigt (wat een flut argument, trouwens). In elk geval zal ik de namen van de fractieleden in mijn hoofd prenten, voor het geval zij nog het lef hebben zich ooit te kandideren voor een landelijke functie.