Wat zou je ervan vinden als Zoom jouw onderwijsinstelling zou verbieden een bepaalde gastspreker te laten optreden?

Een ondenkbaar scenario? In de Verenigde Staten is het al voorgekomen dat Zoom controversiële online evenementen, georganiseerd door universiteiten en scholen, heeft geannuleerd. Daarom vraagt Inside Higher Ed zich af of een commercieel bedrijf als Zoom hiermee de academische vrijheid niet belemmert.

Eerlijk gezegd had ik me tot vanochtend nog niet gerealiseerd dat ‘ed tech’-bedrijven bezwaar kunnen maken tegen bepaalde leeractiviteiten die op hun servers plaatsvinden en met hun software worden uitgevoerd.

Inside Higher Ed schrijft dat videoconferencingbedrijf Zoom het afgelopen jaar een aantal keren onder druk van pro-Israelgroepen online events, georganiseerd door universiteiten, heeft geannuleerd waar de Palestijnse Leila Khaled zou optreden. Khaled wordt geassocieerd met een organisatie die door de VS als terroristisch is bestempeld. Khaled is ook ooit betrokken geweest bij twee vliegtuigkapingen. Inmiddels is zij lid van de Palestijnse Nationale Raad.

Zoom stelde dat het gebruik van hun software voor dergelijke online events in strijd is met hun gebruiksvoorwaarden. Het bedrijf daar veel kritiek op gekregen omdat zij daarmee de academische vrijheid aantast. Zoom heeft nu de gebruiksvoorwaarden aangepast, ook al hebben zij nog steeds het recht online events te annuleren als zij risico’s zien met wet- en regelgeving. Voor veel critici gaat deze verandering niet ver genoeg. Zoom is bijvoorbeeld niet duidelijk wat men onder deze risico’s verstaat. Ook bestaat de vrees dat advocaten van het bedrijf zeer risicomijdend zullen zijn.

Volgens hoogleraar Brian Soucek hebben advocaten van Zoom en juridische vertegenwoordigers van universiteiten zich vóór Covid-19 niet gerealiseerd dat de gebruiksvoorwaarden weleens strijdig kunnen zijn met academische vrijheid. Doordat onderwijsinstellingen omstreden events nu ook online faciliteren, is dit vraagstuk actueel geworden:

We can’t just have universities outsourcing their academic freedom and First Amendment responsibilities to private companies.

Binnen onderwijsinstellingen gaan er stemmen op om afscheid te nemen van Zoom, als men academische vrijheid niet wilt garanderen. Sowieso wordt het uitbesteden van belangrijke diensten aan bedrijven met winstoogmerk een ‘verontrustend fenomeen’ genoemd. Aan de andere kant, zo stelt de Inside Higher Ed, was Zoom oorspronkelijk niet ontworpen voor het onderwijs. Zij hebben zich niet gerealiseerd hoe afhankelijk onderwijsinstellingen zouden worden van videoconferencing. Het bedrijf hoefde nooit na te denken over het fenomeen academische vrijheid.

Je kunt van alles vinden van het uitnodigen van ‘omstreden’ sprekers. Ik vraag me ook weleens af waarom onderwijsinstellingen bepaalde personen een podium geven. Maar het is aan de onderwijsinstelling om daar keuzes in te maken, en niet aan een ‘service provider’.

Onderwijsinstellingen doen er m.i. goed aan om hun bestaande contracten hierop na te kijken, en desnoods een addendum hierover aan het contract toe te laten voegen. Bij nieuwe contracten zou dit direct moeten worden geregeld. Als een provider hiertoe niet bereid is, dan zou dit een ‘show stopper‘ moeten zijn.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *