Learning management systems, talent management systems, performance management systems. Als het gaat om leertechnologie heb je veel te kiezen. Een recent fenomeen zijn ‘Learning Experience Platforms’.
Graig Weiss houdt de markt van ‘learning systems’ nauwlettend in de gaten. De afgelopen week besteedde hij aandacht aan ‘Learning Experience Platforms’. Deze platforms nemen als uitgangspunt dat een lerende gemotiveerd is om te leren.
De lerende kan binnen een LEP zoeken op interesse of vaardigheid (zoals projectplanning). Vervolgens kan de lerende kiezen uit online modules. Afhankelijk van het platform kunnen deze modules afkomstig zijn van meerdere aanbieders (denk aan Udemy), of van één aanbieder. De content kan ook bestaan uit vrij verkrijgbare content die gerelateerd is aan bepaalde vaardigheden (denk aan TED-films). De content bestaat ook niet alleen uit online modules, maar bijvoorbeeld ook uit video’s of documenten. Aanbieders van ‘Learning Experience Platforms’ richten zich op de zakelijke markt, en op de consumentenmarkt (gratis registreren, per leereenheid betalen). Als je als organisatie gebruik maakt van een ‘Learning Experience Platforms’, dan kun je ook eigen content gebruiken.
In veel gevallen bestaat de content uit kleine, afgebakende, hoeveelheden content die in korte tijd te bestuderen is (micro learning). De content is dikwijls ook geordend op basis van leerpaden. Je krijgt als lerende aanbevelingen over wat te bestuderen, op basis van eerder bestudeerde onderdelen en interesses. Lerenden kunnen content beoordelen en becommentariëren. Leren via interactie met anderen is beperkt mogelijk. Er zijn ook platforms waarmee je certificaten kunt verwerven, die je vaak kunt toevoegen aan je Linkedin-profiel. Analytrics en rapportages vormen ook een wezenlijk element van een Learning Experience Platform.
Volgens Graig Weiss besteden deze platforms veel aandacht aan de user interface en het mobiel kunnen gebruiken. Voorbeelden zijn LearnAmp, Degreed en LinkedIn Learning (waar Weiss niet heel enthousiast over is).
Graig Weiss is niet heel gelukkig met de naam ‘Learning Experience Platforms’, en spreekt liever van Learning Engagement Platforms. Persoonlijk vind ik zijn constatering dat het een niche is binnen de ‘learning system industry’ en dat leermanagement systemen bezig zijn vergelijkbare functionaliteit te implementeren, een hele belangrijke. Ik vraag me dan ook af of deze systemen een lang leven beschoren zijn. Wellicht wachten investeerders op het moment dat deze platforms voor veel geld worden overgenomen door de marktleiders op het gebied van leermanagementsystemen.
Learning Experience Platforms zijn wellicht wel levensvatbaar als je deze platforms kunt integreren met platforms die samenwerkend leren en leren via interactie mogelijk maken. Ook zouden deze platforms gecombineerd kunnen worden met rijke tools waarmee bekwaamheden beoordeeld kunnen worden. Online content richt zich vaak op kennis en weten hoe kennis toegepast kan worden. Dat is belangrijk, maar onvoldoende.
Deze platforms gaan sterk uit van de intrinsieke motivatie van lerenden om te blijven werken aan hun ontwikkeling. Het is de vraag of deze insteek past bij hoe binnen veel arbeidsorganisaties aangekeken wordt tegen leren en ontwikkelen. Binnen veel organisaties wil men werknemers meer eigen verantwoordelijkheid geven voor het eigen leren; een opvatting die erg goed past bij Learning Experience Platforms. Tegelijkertijd willen leidinggevenden ook grip houden op professionalisering, mede omdat lang niet alle werknemers gemotiveerd zijn om te blijven leren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie