Joop van Schie attendeerde mij op de National Professional Standards for Teachers: een Australisch initiatief waarin wordt beschreven wat een docent moet kennen en kennen.
De bekwaamheden zijn in een aantal rubrieken, en op een aantal niveaus onderverdeeld (van beginnend beroepsbeoefenaar tot leidend in je vakgebied). De niveaus hebben onder meer betrekking op je lerenden kennen (en weten hoe zij leren), effectieve manieren van doceren en leren kunnen toepassen en ondersteunende en veilige leeromgevingen ontwerpen en beheren (en ja: de standaarden hebben ook betrekking op vakinhoud).
Verder valt op dat ICT binnen de standaarden geïntegreerd aan de orde komt.
Impliceren deze standaarden dat docenten allemaal hetzelfde kennen en kunnen?Zeker niet. Ze zijn zodanig geformuleerd dat ze eigenlijk een bepaalde basis vormen voor een bekwame invulling van de professie van onderwijsgevende.
Op een aantal formuleringen kun je ongetwijfeld wat op te merken hebben (ze zijn af en toe erg globaal, en vakinhoud en didactiek lopen soms door elkaar). Digitale geletterdheid verdient bovendien een prominentere plaats op het gebied van vakinhoud. Ook zijn het maar liefst 36 standaarden. Ik mis daarentegen houdingsaspecten (zit er deels wel impliciet in). En sommige standaarden zijn specifiek gericht op Australië (zoals Understand and respect Aboriginal and Torres Strait Islander people to promote reconciliation between Indigenous and non-Indigenous Australians). Tenslotte zouden de niveaus ook gekoppeld moeten worden aan loopbaanontwikkeling.
Toch vind ik deze benadering de moeite van het bestuderen waard, als je je bezig houdt met (een leven lang) leren van onderwijsgevenden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie