Wat is het doel van het meldpunt voor digibete docenten?

Het LAKS heeft gisteren het 'Meldpunt Help! Mijn docent is digibeet' in het leven geroepen.

Nederland heeft bepaald geen gebrek aan meldpunten. Maatschappelijke bewegingen, politieke partijen (van links tot extreem-rechts) en ook de overheid roepen met enige regelmaat meldpunten in het leven tegen discriminatie, voor discriminatie (hoe moet je een meldpunt tegen Polen, Marokkanen en asielzoekers anders interpreteren?), tegen milieuvervuiling, wantoestanden in de zorg, tegen vuurwerkoverlast en zelfs tegen overlast van de PVV.

Soms gebeurt dit om daadwerkelijk onrecht aan te tonen. Maar dikwijls is het initiëren van een meldpunt ook een roep om aandacht en een poging in het nieuws te komen. Van veel meldpunten hoor je immers niets anders, dan dat ze zijn aangekondigd.

Ik heb het idee dat dit ook het geval is met het Meldpunt Help! Mijn docent is digibeet. Het LAKS stelt immers in het persbericht dat ze al een beeld hebben van de omvang van het probleem:

Zo geeft minder dan de helft van de ondervraagde scholieren in de LAKS-monitor van 2014 aan dat zij tevreden over de mate waarin docenten omgaan met ICT.

Merk op dat 'de mate waarin' wat anders is dan 'de wijze waarop'.

Het Meldpunt -een Google formulier- is niet bedoeld voor 'naming and shaming'. Leerlingen kunnen het formulier anoniem invullen. Er is geen ruimte om de naam van de school en de naam van de docent in te vullen. Ze kunnen met de gegevens hooguit aan bestuurders laten weten dat de meeste problemen, die gemeld worden, uit het vmbo of vwo afkomstig zijn. Ook kan men uit de omschrijvingen achterhalen wat de aard van de problemen zijn. Maar ook daar heeft men al een beeld van, als ik het persbericht goed lees.

Ik vermoed dus dat LAKS het doel al bereikt heeft: tijdens oliebollentijd -de winterse variant van komkommertijd- aandacht vragen voor een in dit geval reëel probleem. Waarschijnlijk elke school telt wel docenten die niet handig zijn met ICT. Als je ICT dan inzet, leidt dat tot 'ruis' in de klas. Een deel van deze docenten probeert ICT daarom te vermijden.

Is het van belang om te weten hoe groot die groep is? Ik vraag me dat af. Je gaat hier namelijk geen landelijk beleid om ontwikkelen. Bovendien helpt het betreffende meldpunt daar ook niet bij. Ik heb overigens zelf het idee dat steeds minder docenten 'digibeet' zijn (ICT is immers alomtegenwoordig en niets nieuws meer).

Het signaal van LAKS zou wel aanleiding mogen zijn voor scholen om eens kritisch na te denken over de ICT-vaardigheden van de eigen docenten, en acties te ondernemen om de basisvaardigheden -indien nodig- op peil te brengen. Wat kun je bijvoorbeeld doen om hen te ontzorgen? Vraag je ook als collega en leerling af hoe je docenten die moeite hebben om ICT op een effectieve, efficiënte en aantrekkelijke manier te gebruiken, kunt ondersteunen.

Volgens mij zou het meldpunt tenslotte ook een prikkel moeten zijn voor docenten om na te denken over hun eigen ICT-basisvaardigheden, bekwaamheden op het gebied van ICT en didactiek en wenselijke verbeteracties. De oliebollentijd is immers dé periode van reflectie en goede voornemens.