Deze vraag probeert Nikos Mavrantzas te beantwoorden in het paper Long Tail Learning and Curriculum. Mavrantas benadert Long Tail Learning vanuit twee invalshoeken:
- Dankzij nieuwe technologieën is het mogelijk om zeer specifieke onderwerpen aan de orde te stellen, die niet bij het officiële curriculum behoren.
- Nieuwe technologieën maken het mogelijk dat praktisch iedereen de gelegenheid heeft om zijn/haar kennis en passie te delen met anderen.
Mavrantas neemt dan ook een 'nieuwe groep internetgebruikers' waar:
These users are specialists in topics that belong to the tail of Long Tail Learning and they are named professional amateurs or Pro-Ams.
In een handige tabel vergelijkt hij de traditionele manier van winkelen, met formeel leren. Online winkels vergelijkt hij met long tail learning.
Voor elk onderwerp, waarvoor een lerende belangstelling heeft, heb je volgens de auteur wel een community waarin je kunt leren.
Nikos Mavrantzas benadrukt terecht de potentie van de long tail voor voornamelijk informele vormen van leren. Volgens hem zou het onderwijs hier meer mee moeten doen. Mavrantzas vindt echter ook dat het internet onjuiste en zelfs gevaarlijke informatie bevat.
The learning is happening in a black market of exchanging information where teachers don’t have any influence or control, don’t know who the participants are, what it is all about and last but not least, if all this knowledge is valid.
Daarom pleit hij voor de realisatie van "shared and distributed learning practices" waar docenten en lerenden van elkaar leren, en waar vooral benadrukt wordt dat lerenden moeten leren te leren. In feite wil hij dus long tail learning meer formaliseren.
Nikos Mavrantzas bondig relaas over de verhouding tussen het concept van de long tail en leren stemt tot nadenken. Enkele kritische kanttekeningen hierbij:
- Het delen van je expertise of passie maakt nog niet iedereen tot een kwalitatief goede 'docent'. Voor leren is meer nodig dan expertise 'zenden'.
- Deze manier van leren is volgens mij niet geschikt als je niets of weinig van een bepaald onderwerp af weet (vergelijk onderzoeken over samenwerkend leren mbv ICT).
- Mavrantzas legt volgens mij impliciet de focus op leren als een cognitief proces. Niet alles wat geleerd moet worden, kun je volgens mij op deze manier leren.
- Niet iedereen leert graag op deze manier.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie