Werkplek leren wordt gezien als een belangrijke manier om werknemers noodzakelijk geachte veranderingen en vernieuwingen zich eigen te laten maken. Het succes ervan is echter niet vanzelfsprekend. Hoe krijg je werknemers in beweging? Wat zijn valkuilen?
Op dinsdag 24 mei 2016 vond in Roermond een netwerkbijeenkomst plaats van de Evolva Group over ‘werkplek leren 3.0’. In deze groep werken zorgorganisaties, opleidingsinstituten en techniek-ondernemers met elkaar samen op het gebied van werkplek leren. Teamleren, informeel leren en digitaal leren vormen daarbij drie pijlers. Ik ben zijdelings betrokken bij dit initiatief, maar was niet in staat deze bijeenkomst te bezoeken. Op de website van Evolva vind je gelukkig verschillende impressies van de bijdragen.
Jan Fasen heeft bijvoorbeeld verteld over het ontstaan van Agora: het vooruitstrevende onderwijsconcept waarbij geen sprake is van roosters, klaslokalen, toetsen en CITO. Een groep bevlogen docenten heeft het onderwijsconcept op basis van vertrouwen gestalte gegeven. Het leerproces krijgt er veel aandacht, waarbij lerenden de vraag krijgen waar zij over 15 jaar willen zijn. Deze ‘stip aan de horizon’ geeft betekenis aan het leren van lerenden.
Joseph Kessels heeft in zijn bijdrage geschetst hoe je mensen in beweging krijgt. Volgens hem niet via prestatieafspraken of administratieve regels, maar door aan te sluiten op de motieven en bekwaamheden van een persoon, door mensen invloed te laten uitoefenen op inrichting en vormgeving van hun werk, en door verbinding te zoeken met mensen met gelijksoortige opvattingen. Een goede beloning is ook belangrijk, maar bekwaamheid, autonomie en verbinding zijn meer belangrijke prikkels voor leren en ontwikkelen.
Jos Merx van Vebego benadrukte het belang van flexibele, sociaal vaardige en servicegerichte medewerkers. Dat vraagt volgens hem om begeleiding en opleiden. Om investeringen in mensen.
Loek Boumans van Catharsis heeft zich laten inspireren door cultuurfilosoof Arnold Cornelis die het belang van zelfsturing voor gezondheid, intelligentie, welzijn, welvaart en geluk heeft benadrukt. Leren en ontwikkelen is dan gericht op het ontwikkelen van zelfsturing.
Peter Sloep heeft een reflectie uitgevoerd op deze bijdragen. Hij formuleerde zeven valkuilen bij werkplek leren, waarbij de belangrijkste is dat je werkplek leren beschouwt als gewoon leren, maar dan op de werkplek. Peter pleitte ook voor het geven van ruimte aan medewerkers om hun eigen nieuwsgierigheid te bevredigen. Hij gaf ook aan dat het vanuit het oogpunt van leren niet altijd handig is om te werken met goed op elkaar ingespeelde teams. Je leert vooral van het onverwachte, van de “vreemde eend in de bijt”.
Peter benadrukte ook het belang van het individu. Leertechnologie zou lerenden ook beter in staat moeten stellen om hun eigen leer-voortgang te monitoren. Ook stelde hij dat de acceptatie van innovaties af hangt van verschillende zaken zoals het relatieve voordeel, de complexiteit of de zichtbaarheid van de innovatie. Daarom worden vernieuwingen die door ‘early adopters’ worden toegepast, nog lang niet altijd breder omarmt. Het was misschien niet Peter’s bedoeling, maar in feite is dit ook een signaal richting Agora.
Jan Valkenborgh heeft tenslotte benadrukt hoe in 2016-2016 een vervolg zal worden gegeven aan het Evolva-project (verdiepen, verbreden, borgen).
Laat mensen dus een “stip aan de horizon” formuleren, geef vertrouwen en autonomie, spreek hen aan op hun bekwaamheden, verbind werknemers, begeleid hen in de ontwikkeling van zelfsturing en omzeil valkuilen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie