Wat heb je aan een Community of Practice?

Ik ben er tot dusver nog niet aan toegekomen om aandacht te besteden aan Daten met collega’s via een CoP van mijn oud-collega Renée Filius. En dat is niet terecht.  Renée geeft in dit artikel adviezen voor een succesvolle exploitatie van een Community of Practice (CoP), mede op basis van een project dat momenteel wordt uitgevoerd (Work and Learn Together, WLT). Zij stelt dat een CoP vooral interessant is vanuit het oogpunt van netwerken, en dat het midden- en kleinbedrijf het concept van een CoP eigenlijk onvoldoende benut. Renée schrijft dat intrinsieke motivatie en/of vertrouwdheid met ICT als communicatieplatform belangrijke voorwaarden voor succes zijn.

Een interessant dillemma voor een organisatie, dat Renée Filius, aanstipt, is de balans tussen controle en vrijheid. Wat mij betreft gaat het hierbij vooral om het dilemma tussen organisatie en zelforganisatie. Een dillemma dat juist binnen het WLT-project speelt, en waar organisaties mee te maken krijgen als zij actief aan de slag willen met CoPs.  Een CoP ontstaat immers bij uitstek van onderop. Maar wat doe je als de organisatie CoP’s belangrijk vinden voor professionalisering, maar medewerkers zelf geen CoP vormen? Ook al faciliteer je hen tot je een ons weegt èn volg je alle adviezen op die Renée Filius voor trekkers, initiatiefnemers, sponsoren en deelnemers formuleert?