De laatste tijd lees je vaker klachten van bloggers dat zij zich een roepende in de woestijn voelen, omdat niemand op hun bijdragen reageert.
Vanochtend had ik een klankbordbijeenkomst van het DU-project Reflectieblogs in het onderwijs. Een leuke discussie, onder andere over de vraag: wanneer reageert iemand op een weblogbijdrage van een ander?
Op basis van de discussie wil ik de volgende factoren onderscheiden:
- Mensen die kunnen reageren, kijken vaak eerst de kat uit de boom. Eerst een tijd lezen, daarna reageren.
- Je reageert pas als je je betrokken voelt bij het onderwerp; het onderwerp moet een ‘snaar’ bij de lezer raken. Of het moet al onderdeel zijn van je werk.
- Je moet er de tijd voor hebben.
- Het is afhankelijk van wat Karel Kreijns van de OU noemde ‘concurrerende attenties’ (afleidingen).
- Snaar+tijd-concurrerende attenties=prioriteit!
- Je moet er niet te lang over hoeven na te denken. Hoe complexer een bijdrage voor een lezer, des te kleiner de kans dat je reageert (of het moet al onderdeel zijn van je werk.
Met dank aan Iwan Wopereis, Karel Kreijns en Indira Reynaert.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Of je ziet dat de reacties gemodereerd worden en ervaart dat als een extra drempel: hij houdt mijn reactie vast tegen want het voegt niet genoeg toe…
Trouwens, dat je de laatste tijd steeds meer leest over klachten van bloggers die zich roepende in de woestijn voelen is nieuw voor mij. Heb je hier een aantal links van? Ik merk zelf dat lezers wel reageren, maar dan in een mailtje naar mij persoonlijk, en niet als reactie onder een bericht. Ze hoeven niet zo nodig met hun naam en mening op een andere site zeggen ze dan. In sommige gevallen verzoek ik hen dan alsnog hun mening in mijn weblog te plaatsen ten behoeve van een evntuele discussie.
Dag Willem,
Ik weet niet of modereren een drempel op werpt. Ben het wel met je eens dat een aantal mensen via mail reageert en niet zo nodig met hun mening op Internet hoeft.
Wat betreft die links: die zou ik weer moeten opzoeken. Maar ik kan me een recente blogbijdrage herinneren van iemand die aangaf het gevoel te hebben te telefoneren zonder de beschikking te hebben over een luidspreker.
Het was een leuke sessie! Bedankt voor je log, ik heb je gelinkt.
Tot ziens! Indira
Over de factor tijd: Geen tijd = geen prioriteit. Volgens mij staat dus er 3x ‘geen zin’, bij de redenen om niet te commenten.
Maar ik wil ook wel een reden toe voegen.
Soms heeft een blog een ‘incrowderig’ sfeertje. Zoiets als:’We zagen elkaar op de verjaardag van Dingetje en toen hadden we het erover en toen zei..’
Dat houdt mij ook wel eens tegen om mijn 2cents te commenten.