De invoering van disruptieve innovaties kun je niet gedetailleerd plannen. De weg ernaar toe is namelijk onbekend. Dat geldt ook voor online leren, waarbij je je richt op nieuwe markten. Maar wat zijn dan wel ingrediënten van een vernieuwingsaanpak?
Volgens Steve Blank sterft een ontwrichtende innovatie, zoals online leren, als een organisatie een strategisch comité hiervoor vormt waarin alle belanghebbenden vertegenwoordigd zijn. Strategische comité’s hebben een belangrijke functie bijvoorbeeld als het gaat om het formuleren van doelen, schrijft Blank. Ze zijn volgens hem echter niet geschikt om gedetailleerde implementatieplannen te schrijven.
The problem is that the path to implementing online education is not known. In fact, it’s not a solvable problem by committee, regardless of how many smart people in the room.
De invoering van online leren is te complex om via een gedetailleerd implementatieplan te bevatten. Er is sprake van een niet bestaande markt, waarvoor je een portfolio aan strategieën moet ontwikkelen. Bovendien zijn comités vooral bedoeld om de status quo te bewaken, en niet om te vernieuwen. Visie is vereist, niet consensus, stelt Blank. Innovaties in nieuwe markten komen voort uit kansen, chaos en snelle experimenten. Daarbij geldt volgens de auteur ook dat oplossingen voort komen uit een diversiteit aan experimenten met lage kosten en relatief weinig inspanningen.
Blank wijst wat mij betreft terecht op het spanningsveld dat het creëren van draagvlak bij de invoering van een vernieuwing, die innovatie dikwijls belemmert. Daar komt bij dat de invoering van e-learning vaak niet eens bedoeld is als disruptieve innovatie, maar als verbetering van de status quo. Dat zijn heel andere projecten, waarbij andere wetten gelden. Je moet bij ontwrichtende innovaties inderdaad niet meteen aan de slag gaan met het formeren van stuurgroepen. Daadwerkelijke vernieuwingen worden overigens ook in de kiem gesmoord als je onmiddellijk vraagt naar een business case. Blank gaat overigens niet in op de vraag wat lage kosten en relatief weinig inspanningen zijn.
Via een plateauplanning, plan je de implementatie globaal. Ik blijf dit een bruikbare kapstok vinden voor de invoering van e-learning.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ik denk dat de echte innovatie tussen de oren van de gebruiker plaats vindt. Niemand bij NOkia had destijds gedacht dat je met een camera in je mobiel het staatnaambordje in een onbekende stad kon fotograferen zodat je je auto kunt terugvinden.
Ik denk ook dat draagvlakdenken niet bij innovators hoort. Als je een draagvlak denkt nodig te hebben dan denk je dus dat je niet je eigen draagvlak bent. En dat gaat niet goed. Draagvlak denken komt door de aandacht op mislukking. Dat is een foute startsituatie.
Tot slot, de meeste innovaties mislukken. Daar zijn het innovaties voor. Als je dat niet wilt moet je voor ‘proven’ kiezen. Als het per definie lukt is het geen innovatie.