Ik had gehoopt dat deze beker aan mij voorbij zou gaan. Maar ook ik werd gisteravond via Facebook uitgedaagd om de #ALSIceBucketChallenge aan te gaan. Ik had me echter al voorgenomen hier niet aan mee te doen. Waarom?
Ik heb hier een aantal redenen voor:
- Ik houd niet van de sociale druk van initiatieven als kettingbrieven (stuur door anders…). Zo’n uitdaging via sociale media valt daar ook onder. Hoe voelt het als je in je netwerk genomineerd wordt, maar tevens in de schuldsanering zit (het gaat immers niet alleen om de emmer water)?
- Ik zie geen brood in selfies. Dat geldt voor de foto’s, en voor de video’s.
- Ik heb geen uitdaging nodig om te doneren. Ik heb jarenlang een vaste lijst van goede doelen (op het gebied van milieu, solidariteit en gezondheid), en maak ook spontaan geld over aan andere acties. Kijk bijvoorbeeld ook eens naar het Rode Kruis dat geld tekort komt voor hulp in gebieden als Gaza of Syrië.
- Het doel -bewustwording- is bereikt. De #ALSIceBucketChallenge is eigenlijk zó juli 2014 ;-).
- De actie verhoudt zich m.i. niet goed tot de ernst van de ziekte. De lol overheerst, vind ik.
- Water is wereldwijd een schaars goed. Dat moet je niet verspillen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie