Waarom een combinatie van asynchroon en synchroon online leren aan te bevelen is

Tijd- en plaatsonafhankelijk online leren (asynchroon) en live online leren (synchroon) hebben beiden sterke en minder sterke kanten. De combinatie ervan heeft de potentie om leerresultaten te verbeteren en betrokkenheid te vergroten, als je niet of beperkt in staat bent fysiek bij elkaar te komen om te leren.

Dat blijkt uit de bijdrage Bichronous Online Learning: Blending Asynchronous and Synchronous Online Learning van Florence Martin, Drew Polly en Albert Ritzhaupt, die al enkele weken op mijn leeslijst staat.

De auteurs illustreren in hun artikel eerst dat er meerdere classificaties zijn van online leren (al dan niet in combinatie met face-to-face onderwijs). Dat is prachtig, maar kan ook leiden tot een Babylonische spraakverwarring. Uiteindelijk presenteren ze een tabel met zeven typen online en blended cursussen, die m.i. ook discutabel is (waarom wordt een MOOC bijvoorbeeld als apart type genoemd?). Eén van die types is ‘bichronous online learning’, dat Martin en haar collega’s als volgt definiëren:

We define bichronous online learning as the blending of both asynchronous and synchronous online learning, where students can participate in anytime, anywhere learning during the asynchronous parts of the course but then participate in real-time activities for the synchronous sessions. The amount of the online learning blend varies by the course and the activities included in the course.

In een inzichtelijke tabel presenteren Martin, Polly en Ritzhaupt definities, voordelen en beperkingen van asynchroon, synchroon en bichronous online learning. Ik heb de voordelen en beperkingen hieronder vertaald, en aangevuld op basis van mijn eigen inzichten:

WP Table Builder

Vervolgens gaan de auteurs in op onderzoek naar ‘bichronous online learning’ (persoonlijk heb ik trouwens geen behoefte aan weer een aparte term). Er is inmiddels wel al wat beperkt onderzoek uitgevoerd, ook al is dat vaak op kleine schaal uitgevoerd (bijvoorbeeld één cursus). Ook is de combinatie van synchroon en asynchroon online leren vaak vergeleken met uitsluitend asynchroon online leren. Voorlopige bevindingen zijn:

  • De combinatie van asynchroon en synchroon online leren kan leiden tot betere leerresultaten en meer geslaagden (voor een cursus).
  • Lerenden blijken meer tevreden te zijn over de combinatie dan over uitsluitend asynchroon online leren. Lerenden vinden live sessies waardevol voor ‘office hours’, gastcolleges, het bespreken van toets- en examenresultaten, oriëntaties en teamprojecten.
  • Deze aanpak bevordert binding en draagt bij aan positieve gevoelens en cognitieve processen.
  • Online leren wordt dankzij de combinatie meer ‘engaging’ en leidt tot meer tevredenheid.
  • Asynchroon online leren blijkt juist negatief van invloed te zijn op samenwerking.
  • De combinatie tussen asynchroon en synchroon online leren zorgt voor een balans tussen flexibiliteit en de behoefte aan structuur.

Aan de hand van drie cases illustreren de auteurs uiteindelijk de voordelen van de combinatie van asynchroon en synchroon online leren.

De auteurs benadrukken helaas niet dat ontwerp en didactiek zeer waarschijnlijk ook bij combinatie van asynchroon en synchroon online leren voor een groot deel bepalen of de aanpak leidt tot goede leerresultaten. Online hoorcolleges van anderhalf uur in combinatie met het online lezen van artikelen zijn ook een vorm van ‘bichronous online learning’. Maar waarschijnlijk niet heel effectief.

Als je niet of lastig in staat bent elkaar fysiek te ontmoeten, dan is de combinatie van asynchroon en synchroon online leren dus aan te raden.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *