Waar je sociale media in het onderwijs voor kunt gebruiken (#in)

In Improving Education with free Web 2.0 tools beschrijft Ankit Prakash hoe sociale media gebruikt kunnen worden voor het onderwijs. Prakash hanteert daarbij de volgende categorieën:

• Planning van je onderwijs. Bijvoorbeeld een overzicht van je les maken via een mindmap.
• Cursussen ontwikkelen in de gratis en mij onbekende tool Udutu (valt deze applicatie wel onder de noemer ‘web 2.0’?).
• Informatie opslaan en delen (denk aan Dropbox).
• Leermaterialen verspreiden (bijvoorbeeld Slideshare, Scribd of Youtube).
• Voor het leerproces zelf. Prakash doelt hiermee o.a. op diverse tools voor webinars en op de instructievideo’s van de Khan Academy. Hij lijkt hierbij vooral te doelen op ‘onderwijzen/instrueren’, in plaats van leren.
• Controleren of lerenden het geleerde hebben begrepen, om te toetsen. Hierbij noemt hij overigens niet de student response systemen waarmee je o.a. via mobiele technologie kunt checken of een lerende de uitleg heeft begrepen.
• Samenwerking. Wiki’s, weblog applicaties en Twitter vallen hieronder. Opvallend dat oplossingen als Google Sites of Google Docs hier niet worden vermeld.
• Voor volledig leren op afstand. Prakash geeft hier open source elektronische leeromgevingen als Moodle, Dokeos en Sakai een plaats. Maar ook Sharepoint LMS een Joomla.

Volgens mij is Ankit Prakash erg ruimhartig met zijn definitie van ‘web 2.0’, want ik zou Sakai of Sharepoint LMS daar niet toe rekenen. Ook mis ik, zoals gezegd, enkele belangrijke tools.

Wat betreft categorieën mis ik tools waarmee je informatie kunt verzamelen en cureren (zoals RSS readers, maar ook Twitter). Zelf had ik ook nog creëren en co-creatie als aparte categorie toegevoegd. Daaronder had ik applicaties als Prezi, Storify of Glogster geschaard. Ik ben door het lezen van dit artikel overigens benieuwd geworden naar de ordening van BoekTweePuntNul.

Een opmerking tot slot: bij het gebruik van tools moet je je m.i. ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van de tool ten opzichte van andere technologie. Die toegevoegde waarde wordt vooral bepaald door de ‘affordances‘ van technologie. Ik zou een Google Document bijvoorbeeld niet snel voor het plannen gebruiken, als je de beschikking hebt over tools die vooral bedoeld zijn om te plannen. Prakash besteedt hier geen aandacht aan.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.