Nick Shackleton-Jones doet verslag van een debat over de waarde van sociale media voor leren. Volgens Nick is die waarde overduidelijk. Hij beschrijft dat er veel wordt geleerd op werkplekken, en dat werkplekken van nature sociale omgevingen zijn.
Social is how we work, social is how we learn.
Mensen die benadrukken dat sociale media medewerkers vooral kunnen afleiden van het werk, hebben volgens Shackleton-Jones een achterhaalde kijk op werk. Hoe weet je dat mensen hun werk doen? Niet doordat ze achter een bureau zitten, maar omdat ze hun taken uitvoeren.
how they get it done should concern us less than our ability to define and monitor performance.
Het gaat er vooral om hoe medewerkers social media gebruiken. De auteur memoreert daarbij dat er aanvankelijk ook verzet was om medewerkers een mobiele telefoon te geven. Daar zou ook misbruik van gemaakt worden. Soms gebeurt dat ook, maar nergens is deze angst nog een reden om medewerkers geen mobiel te geven (als dat noodzakelijk is voor hun werk).
Nick Shackleton-Jones stelt dat het beter werkt als medewerkers over hun werk bloggen, dan dat je af en toe een medewerkerstevredenheidsonderzoek houdt.
In zijn blogpost laat Shackleton-Jones zien hoe hij social media voor zijn eigen leren gebruikt. Dankzij Twitter is hij volgens eigen zeggen zelfs beter gaan leren (je denkt beter na hoe je een boodschap kernachtig kunt overbrengen).
De auteur vindt de vraag of sociale media waarde hebben voor leren eigenlijk helemaal niet interessant.
The more interesting question (…) is ‘can learning & development can realise the value of social media?’ I think this is much less clear.
Vraag dus niet wat sociale media voor leren kunnen betekenen, maar hoe Leren en Ontwikkelen binnen organisaties de waarde van sociale medis kunnen benutten.
Een veel gemaakte fout daarbij is volgens Shackleton-Jones dat organisaties proberen social media te implementeren en te controleren. Hij schrijft:
Social media is in this regard a lot like elearning – many organisations simply introduce it on a ‘build it and they will come’ basis without thinking very carefully about the audience, the application and the implementation itself. The case studies where social media have worked well typically involve a very specific problem with measurable outcomes (such as first-time fix), the right target audience, and a cast-iron system for ensuring that staff use it.
We moeten social media niet behandelen als formeel leren. Je moet het als organisatie faciliteren en benutten. Dan komt het volgens Shackleton-Jones de prestaties ten goede. E-mail evalueren we immers ook niet.
Volgens de auteur bevindt leren en ontwikkelen zich momenteel op een kruispunt van wegen: of ze omarmen sociale media, of ze beperken zich tot formeel, voornamelijk wettelijk verplicht, elearning.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie