Ik ben het vaak met Bruce Hammonds eens. Maar ik aarzel als hij instemmend het Dreyfus Model of Skill Aquisition aanhaalt. Dit model gaat er vanuit dat je lerenden, die een bepaalde vaardigheid niet of nauwelijks beheersen, strak bij de hand moet nemen en hen moet voorschrijven wat en hoe zij moeten leren. Naar verloop van tijd kun je lerenden dan meer vrijheid geven. Is men competent, dan is de invloed van de lerende op wat en hoe zij leren groter dan de invloed van de onderwijsinstelling.
Ik vraag me hierbij af of dit wel in alle gevallen geldt. Bepaalde leerdoelen kun je bereiken door te experimenteren, en door te leren van vallen en opstaan. Afgaande op wat Bruce Hammonds over het model schrijft, vraag ik me af of dit model hier voldoende rekening mee houdt. Bovendien kom ik ook nog wel eens opvattingen tegen die impliceren dat lerenden pas aan het einde van hun opleiding voldoende competent zijn, en meer zelfstandigheid voor het eigen leren aan kunnen. Aan pedagogisch-didactisch 'loslaten' komt men niet toe.
Hammonds trekt in zijn blogpost een parallel met het principe van scaffolding (van Jerome Bruner). Docenten zouden zich volgens hem op een gegeven moment terug moeten trekken, en meer ruimte moeten geven aan de lerende. De 'steiger' wordt dan afgebouwd.
Bruce Hammonds stelt wel weer terecht dat te veel hulp 'dodelijk' kan werken.
Net als in de gezondheidszorg zou ook het onderwijs er m.i. voor moeten waken dat lerenden afhankelijk worden van instituten. Je zou kunnen stellen dat 'didactische hospitalisering' voorkomen moet worden.
Dat betekent m.i. dat het onderwijs lerenden moet bekwamen in informeel en non-formeel leren. Bruce Hammonds stelt in dit verband dat lerenden binnen het onderwijs de ruimte moeten krijgen om creatief te kunnen zijn. Docenten zouden lerenden moeten stimuleren vaardigheden en attitudes te ontwikkelen
to become 'seekers, users and creators of their own knowledge'.
The artistry of the teacher is to judge when to assist and when to trust the learner to strike out on their own.
This liberation of the learner is the real challenge of a creative teacher.
Dat vind ik wel weer mooi gezegd.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Zit ik alweer hier op je blog te reageren: de laatste uitspraak zou direct uit mijn praktijk kunnen komen: we proberen om vanuit creativiteit ruimte te scheppen voor eigen besluiten van leerlingen in de bouw op niveau 2 en 3. De uitkomst moet inderdaad competentieopbouw zijn die zichtbaar wordt gemaakt op regelmatige momenten, met naar het einde toe steeds meer competenties die op dat niveau beheerst worden en de startend beroepsbeoefenaar aflevert die minimaal van ons vereist wordt.
Dat begrip scaffolding riep bij mij trouwens een leuke associatie op met de opleiding allround timmerman. Die moeten steigerbouw doen, maar bina alles wordt door gecertificeerde steigerbouwbedrijven gedaan en een steiger krijgt een scaftag, een keuringsbewijs. Ik houd de jongens altijd voor dat ze moeten weten wat ze zien als ze een steiger monsteren, en bij het ontbreken van de tag de uitvoerder aan moeten spreken, voor ze de steiger opgaan…
Zo kijk ik ook vaak naar mijn leerlingen, maar dat betekent niet dat ik ze de ruimte onthoud om authentiek met de materie om te gaan. Die scaftag komt later als ik ze voldoende in beeld heb.
Inmiddels zijn we bezig om met het format ook meer opleidingsbedrijven uit te dagen CGO metselen en timmeren aan te bieden, het is zelfs een project dat beloond is met provinciale subsidie om het te doen. Maar liefst 7 opleidingsbedrijven doen hieraan mee, en dus ook een aantal ROC’s.
Het valt niet mee de mensen met de neus dezelfde kant op te krijgen. Het lijkt erop dat loslaten zo ongeveer het moeilijkste is dat er bestaat in de onderwijswereld. Helaas is het loslaten synoniem gemaakt met chaos en doelloos ineffectief leren. Maar aan de hand nemen en volgens vast patroon laten leren doet geen recht aan alle inzichten in leerstrategie en de hersen- en karakterontwikkeling. Denk ik na het lezen van je blog. De didactische hospitalisering is teveel gemeengoed, waarachter zoveel meer competenties verborgen blijven.
@InnoCrator: dank voor je beschouwing. De metafoor scaffolding is inderdaad uit de bouw afkomstig. maar uit een tijd waarin steigers waarschijnlijk niet gecertificeerd werden. Ik wist overigens niet dat dat gebeurde.Verder zitten we volgens mij behoorlijk op één lijn.