Voorbeelden van en opmerkingen bij microlearning

Microlearning is één van de trends op het gebied van leren en ontwikkelen van dit moment. Er zijn mensen die het een welkome aanvulling vinden op meer traditionele manieren van leren (en e-learning), terwijl anderen pleiten voor een verschuiving van deze traditionele manieren naar microlearning. Voor diegene die zich geen beeld kunnen vormen van microlearning, vat ik in deze blogpost voorbeelden samen en becommentarieer ik deze vorm van leren.

In 2015 heb ik een kritische bijdrage geschreven over het begrip. Ik vroeg me af of er behoefte is aan de aparte term ‘microlearning’. Bovendien wordt al vele jaren gepleit voor het gebruik van ‘chunks’ van beperkte omvang, en ook van ‘rapid e-learning’ (snel te ontwikkelen en te bestuderen stukje leermateriaal). Het begrip ‘microtraining’ wordt ook al enkele jaren gebruikt. Daar komt bij dat vormen van microlearning wel heel erg lijken op ‘performance support’.

Maar goed, nu hebben we het dus over ‘microlearning’. Volgens Nipun Sharma biedt microlearning de mogelijkheid om kennis en vaardigheden op te frissen als je deze moet toepassen. Ook kun je werkgerelateerde taken in korte tijd verkennen (wat wordt er van mij verwacht?).

Uit deze omschrijving komt de relevantie maar ook de beperkte toepassing m.i. duidelijk naar voren. Je ontwikkelt er geen nieuwe kennis mee, en het is niet gericht op complexe en veelomvattende vraagstukken. Verder vereisen wet- en regelgeving vaak deelname aan cursussen en opleidingen. Op een andere beperking kom ik aan het eind van deze bijdrage terug.

Nipun Sharma noemt hierbij de volgende voorbeelden:

• Nieuwe medewerkers gebruiken een online simulatie om zich voor te bereiden op de nieuwe werkomgeving. Daarbij worden scenario’s en specifieke taken binnen de simulatie gebruikt. De Deutsche Bahn past hiervoor bijvoorbeeld virtual reality toe.
• Het gebruik van scenario’s voor verschillende vakgebieden. Volgens Sharma kun je sommige vaardigheden maar moeilijk in de werkpraktijk oefenen (denk aan effectief communiceren met klanten). In dit geval worden dan een soort rollenspelen gespeeld op basis van scenario’s. Bepaalde acties leiden dan tot reacties. Deze toepassing wordt binnen serious games en simulaties gebruikt.
• Zelfbeoordelingen en -evaluaties gericht op beheersing van bepaalde bekwaamheden kunnen werknemers inzicht geven in hun ontwikkeling. Vervolgens kan men aanvullende bronnen bestuderen. Hierbij gaat het vaak om een enkele bekwaamheid of een enkel werkproces.
• Compliancy training via serious games. Maak verplichte trainingen aantrekkelijker via het spel.
• Podcasts van beperkte omvang waarin beleid en strategie van de organisatie worden toegelicht. Elke podcast gaat dan over een ander onderwerp waarbij ook de historische ontwikkeling wordt geschetst.
• Online handleidingen die op de werkvloer worden gebruikt. Deze zijn gericht op het gebruik van een bepaalde applicatie of systeem (hoe zat het ook alweer?), en bevatten heel gerichte informatie. Deze handleidingen (bijvoorbeeld in de vorm van korte video’s of quick reference cards) bevatten dan de belangrijkste stappen of handelingen. Gemakkelijke toegankelijkheid van de content is hierbij van belang.
• Product training-video demonstraties. Deze video’s over producten en systemen stellen vooral nieuwe werknemers volgens Sharma in staat zich een product of systeem eigen te maken (door handelingen voor te doen).

Je ziet wel dat in vergelijking met een aantal jaren geleden, nu ook nieuwe technologieën zoals virtual reality worden gebruikt voor deze manier van leren. Je hebt ook aparte tools voor microlearning zoals PowerApp. Wat mij betreft is de compliancy training overigens geen vorm van ‘microlearning’, maar van een gewone training.

Ik vraag me hierbij overigens af of veel werknemers niet bij voorkeur andere leerstrategieën hanteren. Bijvoorbeeld het inroepen van hulp van collega’s. Of zelfs een gewone zoekmachine gebruiken. Dit geldt volgens mij vooral voor de on-the-job tutorials.

De arbeidssituatie is wat mij betreft ook van invloed op het succes hiervan. Werk je veel alleen en voer je relatief weinig routinematig werk uit, dan is de behoefte aan ‘microlearning’ volgens mij groter. Als je vaak de zelfde taken uitvoert, dan heb je volgens mij weinig behoefte aan ‘microlearning’. En als collega’s in de buurt zijn, dan worden die ingeschakeld voor ondersteuning.

Bovendien heb ik vaak specifieke vragen bij bijvoorbeeld een applicatie waar een tutorial of zelfs uitgebreide handleiding onvoldoende hulp bij bieden.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.