Bij de implementatie van ICT in het onderwijs kun je niet volstaan met workshops en trainingen. Tijdens het werken met ICT is het ook belangrijk dat docenten ondersteund worden. Ik ben op zoek naar goede voorbeelden hoe dit georganiseerd kan worden.
Ik ben betrokken bij verschillende projecten waarbij nieuwe leertechnologie, zoals een digitale leeromgeving, wordt ingevoerd. Ik merk daarbij dat het belangrijk is dat docenten zich kunnen focussen op onderwijsinhoud en didactiek, en zich niet druk hoeven te maken over zaken zoals het regelen van copyrights bij afbeeldingen of het bewerken van video’s/podcasts. Daar komt bij dat werkplekondersteuning ook een hele belangrijke rol kan spelen bij het beter leren gebruiken van nieuwe leertechnologie.
Maar hoe geef je deze ondersteuning vorm? Werk je met een centraal loket waar docenten terecht bij kunnen en dat bijvoorbeeld door studenten wordt bemenst? Werk je met aparte ondersteuners? Geef je ervaren en handige docenten hiervoor taakuren? Is de manier van ondersteuning organiseerbaar en betaalbaar?
Ik ben op zoek naar ervaringen op het gebied van werkplekondersteuning rond leertechnologie. Daarbij wil ik een beroep doen op jullie. Mail me jullie ervaringen (wilfred[at]wilfredrubens.com). Geef daarbij ook aan of ik de ervaringen geanonimiseerd moet beschrijven. Je mag je ervaringen ook onder aan deze bijdrage achterlaten.
Deadline: 26 november 2017.
Ik zal op basis van jullie ervaringen een blogpost schrijven zodat meer gebruikers deze kennis kunnen gebruiken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hoi Wilfred, ik ben ervan overtuigd dat we veel meer zouden moeten samenwerken in de cloud. Bijvoorbeeld op een platform als Part-up (www.part-up.com). Volgens mij zou je ook een beroep kunnen doen op de kennis van ouders. Er zitten vast IT-ers tussen die het leuk vinden om hun kennis op school in te zetten. Overigens kost het wel tijd om deze samenwerking vorm te geven. Op de basisschool van mijn kinderen zijn we begonnen met het betrekken van ouders bij de organisatie van de techniekdagen. Zie https://r2.miraheze.org/wiki/Techniekdagen voor meer info.
Gebruik maken van kennis van ouders lijkt me echt iets voor PO en eventueel VO.
Misschien heb je gelijk en hoe kijk je tegen samenwerking met het bedrijfsleven aan? Ook daar wordt gewerkt met ICT en staat een leven lang leren op de agenda. Onlangs sprak ik bijvoorbeeld met Jos Maassen over hoe Vodafone Curatr inzet om via social learning talent vindt om bedrijfsvraagstukken op te lossen. Ik kan me voorstellen dat er raakvlakken zijn tussen onderwijs en bedrijfsleven. Ik ben benieuwd naar jouw visie. Zie https://r2.miraheze.org/wiki/Social_learning voor meer info.
Er is een verschil tussen bedrijven die platforms zoals Curatr gebruiken voor het eigen leren en het ondersteunen van docenten, zoals door mij bedoeld. Het is wel interessant om verder door te denken over de rol van bedrijven hierin. Het zijn vooral kleine media/e-learning bedrijven die dit zouden kunnen. Vraag is wel: what’s in it for them? Ik kan me ook voorstellen dat dergelijke bedrijven hiervoor gewoon betaald krijgen.
Je hebt het hier over ontzorgen van docenten? Er zijn natuurlijk al afdelingen bij onze hogeschool die ondersteuning bieden zoals jij bedoelt (auteursrechtenloket van bibliotheek, videobewerken door av-dienst). Het is een kwestie van organiseren en kenbaar maken, denk ik. Volgens mij kennen de docenten de weg niet. Daarnaast vraag ik me af hoever je moet gaan in het ontzorgen. Je mag van een professional ook enige basisvaardigheden / -kennnis eigen te maken. Maar ik merk ook dat docenten veel te veel op hun takenbordje hebben liggen. Dat geldt ook als je ‘iets’ zo willen met open leermaterialen.
De beste voorbeelden die ik heb gezien hebben te maken dat het voertuig voor de verandering liggen bij het leerproces van de leerling/student. Dat gaan docenten samen met andere mensen herontwerpen. Op het moment dat daar technologie bij kan en moet ondersteunen is er een soort ‘course team’ beschikbaar dat samen met de docent een aantal stappen doorloopt en hem daarna ondersteunt met het maken van leermaterialen en of keuzes rondom afbeeldingen en dergelijke. Bij TU Delft bijvoorbeeld heb ik daar echt gezien hoe ze centraal dat team opgericht hebben en zo over al de faculteiten heen versnellen. Ook bij UU en in Gent heb ik het gezien.
Wat mij betreft gaat het om ontzorgen van de docent op vlakken waar je niet 1,2,3 bent bijgespijkerd. Focus moet liggen op de relatie met de student en het bij blijven en verwerken van vakspecifieke kennis en natuurlijk de didactische kennis. Als je ook alles moet weten rondom privacy, rechten, technologie en de werking ervan dan vertraagd dat enorm.
Als het los staat van een ontwerpproces is het ook weer moeilijk om buitenstaanders mee te nemen in jouw denkwijze als docent waardoor er weerstand ontstaat bij beide partijen.
Dank voor je reactie.