Het principe van de flipped classroom wordt dikwijls gezien als een belangrijke onderwijsvernieuwing. Geïnspireerd door de Khan Academy krijgen lerenden de opdracht om thuis instructies via video te bekijken, waarna men op school aan verwerkingsopdrachten werkt en/of in gesprek gaat over de inhoud van de instructies.
The Innovative Educator plaatst echter vijf kanttekeningen bij deze ontwikkeling:
- Veel kinderen hebben thuis nog geen of onvoldoende toegang tot internet (in ons land is dit probleem overigens veel kleiner dan in de VS).
- Het blijft huiswerk. Moeten we niet van de tijd, die kinderen buiten school doorbrengen, afblijven? (Wel als school door lerenden als een weinig betekenisvolle plicht wordt gezien).
- Er is meer tijd voor slechte didactiek. De auteur lijkt weinig heil te zien in instructies (volgens mij hoeven instructies en hoorcolleges overigens allesbehalve didactisch slecht te zijn).
- We blijven leerlingen in jaarklassen groeperen met flipped classrooms:
Are they ready to let students move at a pace that meets their developmental readiness and come to the realization that not everyone at the same age needs to be at the same place at the same time? True flipping should include a careful redesign of learning environment, but this is often overlooked.
(met de laatste constatering ben ik het heel erg eens)
- De auteur verwacht meer van een constructivistische benadering van leren. Lezingen passen daar niet bij, vindt The Innovative Educator (Niet terecht, vind ik. Het hangt af van de didactische inbedding)
Ik ben minder somber over deze ontwikkeling. Wat mij betreft hangt veel af van de uitvoering. Net als dat bij onderwijs het geval is dat niet 'geflipt' is.
Zie ook: De Khan Academy als alternatief onderwijssysteem is verarming van didactiek
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie