Vijf dagen zonder smartphone: eindelijk rust of onrust?

Vanaf afgelopen vrijdag kon ik tijdelijk niet over mijn smartphone beschikken. Gisteravond kon ik weer gebruik maken van dit device. Een vreemde ervaring.

Mijn iPhone was beschadigd. Gelukkig ben ik hier tegen verzekerd. Ik heb daarom de schade gemeld, waarna deze door het bedrijf DynaSure in behandeling is genomen. Dit bedrijf haalt hiervoor de smartphone op. Ik had aangegeven dan men het apparaat op vrijdag kon ophalen. Ik meende gelezen te hebben dat men de claim binnen een dag zou afhandelen. Het werd echter één werkdag.

Voor het overige praktisch ben ik best tevreden over de afhandeling door dit bedrijf. Je kunt aangeven waar het apparaat afgehaald kan worden, en op welke dag. Vervolgens krijg je aan het begin van de dag een tijdslot gemaild. Komt dat niet uit, dan kun je contact opnemen. Vervolgens kun je precies volgen waar de chauffeur zich bevindt, en hoeveel adressen voor je aan de beurt zijn. Vrijdagavond 19.15 uur werd de smartphone opgehaald. Achteraf had ik het apparaat dus nog de hele dag kunnen gebruiken. Ik had deze echter al ’s ochtends vroeg teruggezet naar de fabrieksinstellingen. Het retourneren verliep op dezelfde manier, maar nu veel sneller zodat ik uit een stuurgroepvergadering moest rennen om te voorkomen dat de koerier weer was vertrokken.

Eerlijk gezegd gebruik ik de smartphone niet heel veel om te bellen. Ik gebruik WhatsApp en andere messaging-services ook vrij beperkt en eigenlijk alleen functioneel. Ik gebruik verschillende apps heel intensief, maar ik ben niet iemand die tijdens een gesprek vaak op het scherm kijk. Het schijnt dat mensen vaak 200 keer per dag op hun smartphone kijken. Ik hoor daar niet bij, en vind mezelf allesbehalve verslaafd.

Ik heb dus twee werkdagen en een weekend niet over een smartphone kunnen beschikken. Wat is me opgevallen?

• Een constant gevoel dat je iets bent vergeten, als je naar een andere locatie gaat. Als je een lokaal verlaat of uit de trein stapt. Dat is echt heel vervelend. Ik was dan steeds op zoek naar een smartphone die er niet was.
• Een constant ’stel dat’-gevoel. Stel dat je in het verkeer komt vast te zitten, en een afspraak in het honderd loopt. Stel dat jouw afspraak veel te laat is, en contact met jou zoekt. Stel dat de trein vertraging heeft, en het thuisfront voor niets op je zit te wachten. Stel dat iemand jou zeer dringend moet bereiken. Stel dat je pech onder weg krijgt (nota bene: praatpalen worden uitgefaseerd, hoorde ik vandaag).
  De afgelopen vier dagen hebben deze situaties zich niet voorgedaan. Maar stel dat dit wel het geval was geweest?
• De vanzelfsprekendheid waarmee we altijd en overal bereikt kunnen worden. Dynasure heeft me ge-sms’t terwijl zij mijn telefoon hadden. Iemand die wist dat ik tijdelijk niet bereikbaar was, heeft me toch gewhats-appt. Het afgelopen weekend zijn we in een hotel in Breda geweest. Ik heb mijn vrouw -waar ik niet mee getrouwd ben- de bevestiging van het hotel en het restaurant gemaild. Die heb ik namelijk anders altijd bij me.
• Het niet meer kunnen benutten van wachttijden. Als ik bijvoorbeeld op een perron op de aansluiting sta te wachten, scan ik bijvoorbeeld mijn RSS-feeds. Dergelijke ogenblikken gebruik ik vaak om sociale media en mail te checken.
• Ik gebruik mijn iPhone in de trein als hotspot, zodat ik via 4G online kan. Wifi in de trein is vaak onbetrouwbaar (en niet veilig). Nu heb ik vooral ‘schrijfwerk’ meegenomen waarvoor ik niet online hoefde te zijn. Ik moet er echter niet aan denken dat ik vaak niet online kan in de trein.
• Mensen die ik moest bellen, heb ik vanaf een vaste lijn gebeld. Het ging daarbij om belafspraken. De smartphone heb ik hiervoor dus niet gemist.
• Ik heb boeken via mijn tablet online gekocht, en niet via mijn laptop. Als ik via Ideal betaal op mijn Macbook, moet im namelijk een Tan-code invullen die ik via sms ontvang. En ik kon dus geen sms ontvangen.
• Ik maak niet vaak foto’s, maar afgelopen weekend had ik in Breda best enkele foto’s willen maken (en appen).

Ik ben zeker niet verslaafd, maar wel heel erg gewend aan en verwend met de smartphone. Bizar hoe snel we mobiele connectiviteit 24/7 normaal zijn gaan vinden.

Gisteravond kon ik de nieuwe iPhone in gebruik nemen (aan repareren deden ze schijnbaar niet). Uiteraard had ik vrijdagochtend een reservekopie gemaakt. Deze kopie bleek echter beschadigd of niet compatibel te zijn (en ik heb van alles geprobeerd). Gelukkig staat heel veel content (foto’s, mail, RSS-feeds) online. Maar ik moest de iPhone wel als een nieuw toestel configureren. Dus opnieuw contact maken met wifi-netwerken, mailaccounts aanmaken, mijn ING-app opnieuw registreren, de Sonos-controler opnieuw aanmelden, inloggen bij Twitter, Inoreader, enzovoorts. Bovendien stonden de 167 apps in alfabetische volgorde op de smarphone, en niet meer gegroepeerd en geprioriteerd (een aantal apps heb ik inderdaad weggegooid). Dit betekent opnieuw ordenen. Ik ben hier gisteren tot 23.15 uur mee bezig geweest, en ga er zo meteen mee verder.

Waren het dus rustige dagen? Bepaald niet! Ik overweeg dan ook een oude smartphone als reserve aan te schaffen.