Technophobe teachers wasting millions kopt de Times Online deze week. Volgens de schrijver worden de forse investeringen in ICT in het onderwijs volstrekt onvoldoende benut. De docent lijkt de zwarte piet toegeschoven te krijgen.
many teachers are intimidated by the equipment and struggle to cope, and that children have a better understanding of how it works.
Seb Schmoller is het hier niet mee eens. Hij schrijft onder andere
So perhaps the real problem is the way that "technology for my work" is often so different from "technology for my life". The reason that you use Google, Wikipedia, Facebook, The Trainline, etc etc is because these services help you with the "stuff" of your life. The key to getting ICT used in schools is to have it designed, supported, and run in a way which helps learners, schools, and teachers with the "stuff" of education.
Ik denk dat dit een belangrijke reden is. ICT is vaak niet betekenisvol voor docenten. Maar daarnaast heb ik in een eerder stadium andere weerstanden onderscheiden:
-
Docenten vinden (t)e-learning niet in hun belang (status, positie, plezier in het werk, autonomie, kwaliteit werk,
werkdruk ("teacher bandwith
problem", enzovoorts). Dit komt neer op niet ‘betekenisvol’ zijn. - Docenten ervaren veel onduidelijkheid m.b.t. (t)e-learning (gevolgen voor de functie, verkeerde of andere
verwachtingen m.b.t. te-learning, onduidelijke doelen). - Docenten weten het beter ((t)e-learning roept meer problemen op, (t)e-learning lost niks op, enzovoorts).
- Docenten zijn bang niet aan de nieuwe eisen te kunnen voldoen (vertrouwen in eigen kunnen, ICT-vaardigheden,
ruimte om zich voor te bereiden). - Docenten voelen zich niet serieus genomen (zij zijn immers specialist op het gebied van leren).
- Docenten zien de zin van (t)e-learning niet in (het gaat toch goed….).
In elk geval is de moeizame adoptie van ICT complexer dan Time Online doet geloven. En het is al helemaal geen eenzijdig ‘blame the teacher’ verhaal.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Dit is mijn 3e poging en maak de reactie korter dan de vorige: Zijn wij als early adopters niet medeschuldig en zijn wij niet in staat gebleken de gemiddelde docent mee te nemen in de ontwikkelingen. De docent heeft een zo volle werklast dat met name nieuwsgierigheid in Onderwijs en ICT er wel is maar de tijd om er iets mee te doen niet. Als onderwijsondersteuner moet ik de docent ervan overtuigen dat zijn winst door de inzet van ICT in het onderwijs daar zit. Een toets op papier downloaden, printen, uitdelen, met het holpijpje gaatjes maken, nakijken en weer uitdelen of digitaal maken en laten maken. Als we docemten alleen al daartoe kunnen aanzetten hebben zij 5 uur per week de tijd om zich op de hoogte te stellen van alle leuke nieuwe dingen.
@Karin: ik wil niet in termen van ‘schuldig’ spreken. Wat ik wel merk, is dat wij niet altijd in staat zijn om helder te maken waar het gewin, het genot en het gemak in zitten. We weten niet altijd voldoende betekenis te geven aan ICT in het onderwijs. Ook zijn vaak verkeerde verwachtingen geschetst, of zijn kritische geluiden weggewuifd en niet serieus genomen (get wired or get fired). Ik probeer ook altijd op een genuanceerde, maar enthousiaste manier over ICT in het onderwijs te vertellen. Dus ook beperkingen aan geven. Verder is de eerste ervaring van docenten met nieuwe technologieën lang niet altijd positief. De applicatie blijkt niet stabiel, betrouwbaar en gebruikersvriendelijk. En bovendien hebben docenten onvoldoende tijd en ruimte om de toepassing te verkennen.
Maar tegelijkertijd zijn er wel degelijk docenten waarbij de introductie van nieuwe technologieën wel goed valt (maar bij hun collega’s niet). Of die uit zichzelf nieuwe toepassingen verkennen. Dat heeft natuurlijk ook met affiniteit, mentaliteit en houding te maken. En dat is lastig te beïnvloeden.