Lerenden leren op zeer diverse manieren, met opvallende resultaten. Ook blijkt dat verschoolsing jonge kinderen kan belemmeren bekwaamheden te ontwikkelen, die in de huidige samenleving belangrijk zijn.
30 Surprising (And Controversial) Ways Students Learn is aparte bijdrage. Het bevat 31 soms opvallende conclusies over de manieren waarop lerenden leren, op basis van onderzoeken. De bevindingen druisen vaak in tegen heersende opvattingen. Voorbeelden zijn:
- Het spelen van gewelddadige videogames kan kinderen helpen hun angsten in het echte leven te beheersen.
- Het toepassen van wetenschappelijk werk, bijvoorbeeld in laboratoria, is vaak minder leerzaam dan we aannemen. Studenten volgen vaak recepten, maar ontwikkelen geen kritische denkvaardigheden.
- Het op jonge leeftijd spelen met blokken draagt positief bij aan het innovatieve vermogen van volwassenen. Het op jonge leeftijd vervangen van spel door schools leren kan op langere termijn de creatieve intelligentie in gevaar brengen.
- Muziek en bewegen bevorderen op jonge leeftijd de taalvaardigheid van kinderen.
- Kinderen ontwikkelen zich op een gunstige manier als zij opereren in levensechte scenario’s.
- Kinderen die elektronische boeken gebruiken werken meer met anderen samen, en onthouden informatie beter.
- Dagdromen helpt jongeren zich te focussen, problemen op te lossen en creatief te zijn.
Ik heb de genoemde onderzoeken niet gescreend op kwaliteit. Soms maakt de auteur zelf opmerkingen over de omvang van de steekproef. Toch zijn verschillende uitkomsten opvallend te noemen. Ze laten wat mij betreft zien hoe complex het terrein van pedagogiek en onderwijskunde is. Het is lastig om algemeen geldende uitspraken te doen. Verder lijkt het er wel op dat de bestaande verschoolsing van het onderwijs aan jonge kinderen, en de uitbreiding van schools leren aan zeer jonge kinderen (denk aan taalonderwijs aan kleuters) wel eens averechts kunnen werken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Van deze voorbeelden zijn er in 1 klik honderden te geven.
Vele scholen, leercommunities en netwerken zijn deze weg al lang ingeslagen.
Leren kan mooier, veelzijdiger, effectiever, rijker én leuker worden! Met gemak.
Waarom nog wachten?
Wat me dan toch weer bezighoudt is de vraag: heb je eerst wetenschappelijk onderzoek nodig om tot dergelijke inzichten te komen, terwijl er meer dan genoeg ervaringskennis voorhanden is om deze (nieuw ogende) leerpraktijken te ondersteunen?
Ik vond zelf toen ik 14 was (lang geleden) dat project- en themaonderwijs veel leuker, uitdagender en leerzamer zou zijn dan van in vak uit en extern toesten.
Was ik mijn tijd vooruit of loopt het onderwijs gewoon rampzalig achter?
Het lijkt alsof er een grote groep in die dan toch weer naar de wetenschap kijkt, en afwacht tot daar iets uit voortkomt. Gemiste kansen! Er ís al zoveel meer op dit gebied!
Laat je laven door wat anderen al hebben ontwikkeld.
Dit stopt niet meer.
We are born to learn, not to be taught.
http://www.slideshare.net/lexhupe/ict-starterspakket
http://wijsvooruit.nl/onderwijsdossiers/
Op het gebied van onderwijs wordt wat mij betreft juist te veel uitgegaan van aannames, op basis van persoonlijke ervaringen (“Als ik naar mijn kinderen kijk….”). Daardoor zijn heel wat missers gemaakt. Denk aan de discussie over de ‘digital natives’. Ik vind het mooie aan deze bijdrage juist dat de bevindingen onderbouwd worden met onderzoek. Daarbij moeten we ons wel realiseren dat deze wetenschap nooit af is. Zie: http://www.te-learning.nl/blog/?p=6556
Mentale luiheid
Dank. Je hebt helemaal gelijk met wat je zegt. Alles wat je zegt gebeurt. Ik zie dat natuurlijk ook. Ik ben heel erg voor onderbouwing. Wetenschap moet vooral door blijven gaan. Laat het me nog scherper formuleren: wat me soms zorgen baart, is de houding in het onderwijs van “wij wachten nog even tot het allemaal is bewezen en beproefd”. Dat is m.i. een soort mentale luiheid die gewoon niet past bij goed en gedreven onderwijs. Dat is voor mij de angel. Die houding is fnuikend en stopt vernieuwing af. Tegelijkertijd zijn velen bezig om vernieuwingen door te voeren. Ze starten vanuit hun eigen behoefte aan verbetering. Gaan dan op zoek, vinden bronnen, bedenken nieuwe concepten, zoeken draagvlak (flip de klas is een van de moosite vind ik) en bemerken dat dit inderdaad echt werkt.
Nou wat is er mooier dan dat!
Met de zegeningen van het wereldwijde internet kan dat ineens razendsnel gaan, met behoud van kwaliteit, sterker nog met een snelle verhoging van de kwaliteit.
En dat gebeurt niet per sé vanuit gedegen wetenschappelijk onderzoek. Maar wel vanuit eigen kennis en een beginnende visie van “hee wacht eens, als ik dit anders doe, dan creëer ik beter onderwijs!”
Dus als je buurman al een stuk verder is hoef je alleen nog maar eens over de schouder mee te kijken. Dan slaat dat vlammetje heus wel over, bij de meesten.
Deze tijd vraagt, schreeuwt bijna, om initiatief, ondernemerschap, ontdekkingslust. En die nieuwe wereld is al bevolkt met enthousiaste voorlopers die altijd bereid zijn om te vertellen waar ze mee bezig zijn.
Ik geloof niet dat we het hierover oneens kunnen zijn WIlfred :-).
Precies!