Voor wie Graham Attwell volgt, zal het paper Integrating personal learning and working environments van hem en Cristina Costa weinig nieuwe inzichten bevatten. Maar als je zijn opvattingen met betrekking tot leren niet goed kent dan is dit zeventien pagina's tellende paper een aanrader. Dat geldt ook voor degenen die Graham's uitgesproken mening nog eens op rij willen krijgen.
Graham Attwell uit regelmatig stevige systeemkritiek op het Westerse onderwijssysteem. Dit paper vormt daar geen uitzondering op. Costa en hij schetsen eerst de opkomst van het schoolse systeem, tegen de achtergrond van de opkomst van de industriële revolutie. Zij signaleren dat leren en werken in de loop van de tijd zijn gescheiden, maar dat dit 'industriële model’ van onderwijs niet meer functioneel is. Attwell en Costa pleiten voor geïntegreerde en gepersonaliseerde leer/werk-omgevingen. Het werk is immers complexer geworden, en vereist permanent leren.
Informeel leren, een leven lang leren en leren binnen communities of practices zijn daarbij drie belangrijke ontwikkelingen. Attwell en Costa concluderen daarbij op basis van studies dat leren vooral plaatsvindt binnen organisaties met minder hiërarchische structuren, en waar medewerkers meer verantwoordelijkheid hebben voor het eigen werk. Zij stellen dat
integrating personal learning and working will require both the conscious design of
the working environment for learning and the design of developmental tasks. Research tends to
suggest this is more likely to take place in organisations with a strong project culture.
De auteurs signaleren ook een verschuiving van curricula naar individuele leertrajecten, die binnen persoonlijke
leeromgevingen vorm krijgen. Deze leeromgevingen bestaan vaak uit een collectie van (veelal) web 2.0-tools. Daarbij gaat het er overigens niet om, zo benadrukken Attwell en Costa, individueel leren. Ook is een persoonlijke leeromgeving veel meer dan technologie:
more important
is the idea of supporting individual and group based learning in multiple contexts and of promoting
learner autonomy and control.
In het paper zien de auteurs ook een belangrijke rol weggelegd voor mobiele technologie. Iets wat deze technologieën tot op heden nog niet helemaal waar hebben kunnen maken.
Tegelijkertijd verhouden deze opvattingen over leren zich maar moeizaam tot het bestaande onderwijssysteem, vinden de auteurs. Attwell en Costa herinneren in dit verband aan de hernieuwde belangstelling voor de 'Ontschoolse maatschappij' van Ivan Illich (uit 1971). Zij vragen zich af of bestaande onderwijsorganisaties wel in staat zijn om meer gepersonaliseerd leren vorm te geven, waarbij leren en werken meer geïntegreerd zijn. Helaas komen zij niet veel verder dan deze constatering. Wel schetsen zij -heel summier- twaalf mogelijke toekomstontwikkelingen voor het onderwijs, waarbinnen onderwijsorganisaties een grote of aanzienlijk minder grote rol zullen spelen.
Verder constateren de auteurs ongelijke toegankelijkheid van bronnen en technologie. Open knowledge en open source software kunnen hier aan tegemoet komen.
Zoals gezegd: Integrating personal learning and working environments is de moeite van het lezen waard. Redactioneel valt er e.e.a. aan te verbeteren (twee auteurs, terwijl vaak de 'ik-vorm'wordt gebruikt, om maar een voorbeeld te noemen). Ook zouden de toekomstontwikkelingen in een beperkter aantal scenario's verder kunnen worden uitgewerkt. Desondanks biedt de inhoud van het paper voldoende stof voor discussie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Dit klinkt als erg interessant materiaal die ik vast wel ergens kan gebruiken voor mijn project bij Mediapedagogiek. Komt in mijn archief dus.
Daarbij… de kritiek dat het traditioneel onderwijs nog erg gebaseerd is op een systeem uit de industriële revolutie en daarbij niet meer aansluit op ons huidige en toekomstige maatschappij, zie ik vaak terug komen. Denk bijvoorbeeld ook eens aan de standpunten van Sir Ken Robison die dit standpunt inneemt over oa aandacht aan creativiteit op scholen. Kan me er goed vinden in deze standpunten, vandaar dat me deze paper wel interessant lijkt.
Bedankt voor de samenvatting en het delen van de bron.
Ivan Illich. Zijn ontschoolde samenleving. Ik was er (beetje) wild van, zoveel jaren geleden. Dat schreef ik hier al wel eens, als ik me goed herinner. Was het de kiem van mijn onderwijsopvattingen van vandaag … ze liggen in de lijn van wat jij en je ‘zegslieden’ in deze post verdedigen.