Een risico van cloud computing is dat jouw organisatie met handen en voeten gebonden bent aan de leverancier van de ‘cloud-oplossing’. Dat schrijft Jef van den Hurk op basis van een keynote tijdens de saMBO-ICT conferentie die deze week plaats vindt. Maar hebben wij ons sowieso niet met huid en haar overgeleverd aan leveranciers?
Jef geeft een goede samenvatting van de schijnbaar niet zo spectaculaire keynote van Fabrice Mous. Het meest interessante is Mous’ constatering dat cloud computing geen oplossing is voor ‘vendor-lock in‘ (zeg maar de afhankelijkheid van een leverancier, dankzij het gebrek aan standaarden en interoperabiliteit). Jef concludeert zelfs op basis van de keynote:
dat hoe hoger je in de cloud zit (…) des te waardevoller de data eigenlijk zijn maar ook des groter de afhankelijkheid van de provider blijkt te zijn.
Cloud computing impliceert in zekere zin vendor-lock in, als je deze redenering volgt.
Ik vraag me echter af of organisaties zich niet sowieso met huid en haar overleveren aan leveranciers, naarmate de betreffende applicatie bedrijfskritischer en complexer is. Dit heeft enerzijds te maken met de technische argumenten. De interoperabiliteit van zelf beheerde applicaties is vaak ook ver te zoeken. Eén van de redenen waarom organisaties bijvoorbeeld aarzelen over te stappen van Microsoft Office naar OpenOffice is dat vele macro’s handmatig moeten worden aangepast.
De belangrijkste reden heeft echter te maken met de menselijke factor. Veel van de huidige generatie werknemers wisselt niet graag en gemakkelijk van applicatie (als deze veel gebruikt wordt, en complex in gebruik is). De implementatie heeft bloed, zweet en tranen gekost. De elektronische leeromgeving is hiervan een goed voorbeeld.
Onderwijsinstellingen hebben er lange tijd over gedaan om van aanschaf naar brede acceptatie en gebruik te komen (of zijn daar nog mee bezig). Daar zijn en worden veel uren en energie in geïnvesteerd (support, vallen en opstaan, professionalisering, bezwaren hanteerbaar maken enzovoorts). Zelfs al kunnen leerinhouden nagenoeg naadloos gemigreerd worden, dan nog zullen zij het ‘adoptieproces’ voor een deel nog een keer moeten doorlopen.
Veel leidinggevenden zullen hier, gezien de prioriteiten waar zij mee te maken hebben, niet voor kiezen. Het gevolg is wel dat men blijft werken met een applicatie die voldoet, maar waar men eigenlijk niet zo over tevreden is.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie