Vandaag heb ik een keynote mogen verzorgen tijdens het jaarcongres van de Nederlandse Vereniging voor Medisch Onderwijs (NVMO). Het hoofdthema was ‘leren in interactie’. Mijn keynote ging in op het gebruik van ICT voor interactief leren. Met een knipoog ‘i-learning’ genoemd.
In de begintijd was e-learning allesbehalve interactief. Daar is toen veel kritiek op gekomen. Ik heb gesteld dat interactie op zich geen doel zou moeten zijn, maar dat interactie wel voorwaardelijk voor effectief onderwijs (als je bijvoorbeeld naar Merrill’s principes voor onderwijs kijkt).
Verder heb ik verschillende typen interacties onderscheiden, en deze types met tien voorbeelden geïllustreerd. Ik heb daarbij ook ‘bingo’ met de zaal gespeeld. Wie heeft vooraf minimaal vijf van de voorbeelden opgeschreven.
Nota bene: na afloop kwam een aantal studenten naar mij toe. Zij gaven aan dat hun docenten wel heel veel verschillende technologieën gebruikten (en bovendien bepaald niet foutloos). De studenten verliezen het overzicht.
Mijn veronderstelling: enthousiaste docenten zijn niet gelukkig met de beschikbare leertechnologie, en zoeken naar alternatieven. Beschikbare maar niet-populaire leertechnologieën worden echter niet afgestoten.
Mijn advies:
- Ontsluit verschillende technologieën via een portaal.
- Zorg voor een voor studenten betekenisvol gebruik van ICT.
- Stem het gebruik van leertechnologieën met collega’s af. Voorkom ‘application overload’.
- Focus je op een aantal technologieën.
Hieronder vind je mijn slides, en de video van de Oculus Rift die ik als voorbeeld van ‘wearable computing’ heb laten zien.
En hier is de video
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie