Bij online proctoring maken lerenden een toets terwijl toezicht online plaatsvindt (bijvoorbeeld door een surveillant van vlees en bloed of via software). Daarmee voorkom je dat lerenden ‘vals spelen’. Tegelijkertijd maken critici zich onder meer zorgen over de privacy van lerenden. Volgens Inside Higher Ed heeft de Universiteit van Michigan Dearborn besloten af te zien van het gebruik van online proctoring.
Deze universiteit beoordeelt online proctoring volgens Inside Higher Ed als “unacceptably invasive“, als lerenden hier niet bewust voor kiezen. Bovendien moeten lerenden hiervoor vaak extra betalen, waardoor het onderwijs minder toegankelijk kan worden. Het toepassen van online proctoring tijdens de Corona-pandemie zou ook tot extra stress leiden, als lerenden nog niet gewend zijn aan online surveilleren.
Docenten erkennen deze zorgen, maar stellen dat bedrog een reëel probleem is bij online toetsen. Bovendien beschouwen docenten de gebruikelijke manier van beoordelen als essentieel onderdeel van hun didactiek.
Je kunt natuurlijk kiezen voor andere manieren van beoordelen, maar dat is volgens de auteur van het artikel gemakkelijker gezegd dan gedaan. De Universiteit van Michigan Dearborn heeft daarom onder meer twee extra “instructional designers” aangetrokken om docenten hierbij te ondersteunen.
Traditionele tentamens worden bij deze universiteit vervangen door authentieke manieren van beoordelen waarbij het geleerde wordt gekoppeld aan taken in de praktijk. Voorbeelden zijn casestudy’s, reflecties, portfolio’s en projecten. Je beoordeelt dan niet of lerenden de leerstof kennen, maar of zij deze kunnen toepassen. De traditionele toetsen zijn dan formatief van aard.
Daarnaast heeft de universiteit extra beoordelaars ingehuurd ter ondersteuning van docenten die cursussen met zeer veel deelnemers verzorgen, en die authentieke beoordelingen gingen gebruiken of meer “low-stakes” beoordelingen. Verder werken docenten ook aan zeer uitgebreide toetsenbanken waardoor lerenden steeds andere toetsen krijgen.
De Universiteit van Michigan Dearborn wijst online proctoring overigens niet principieel af, al doet de kop van het artikel in Inside Higher Ed anders vermoeden. Het bestuur wijst online proctoring af, tenzij opleidingen online proctoring al voor de pandemie toepasten en lerenden via de studiegids geïnformeerd waren over het toepassen ervan.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
De HAN heeft ook gekozen voor “Nee, tenzij”.
Zie: https://www.han.nl/over-de-han/coronavirus/ onder kopje “Hoe worden tentamens / toetsen (veilig) afgenomen?”. Het detailbesluit en de beslisboom zijn alleen voor HAN studenten/medewerkers te bekijken, maar het komt er op neer dat er eerst een aantal stappen doorlopen moet worden om te bepalen dat online proctoring echt de enige oplossing is en als anders de publieke taak van de HAN niet uitgevoerd kan worden. Daarnaast beschrijft het protocol wat er (voor max. 30 dagen) vastgelegd mag worden en welke bezwaarprocedures er voor studenten zijn.
Er kan best veel online zonder proctoring en daar waar een ‘fysiek’ tentamen noodzakelijk is, wordt ingezet op het bieden van de faciliteiten om dat veilig te doen.
Ik heb de indruk dat hogescholen hier meer terughoudend in zijn dan universiteiten. Mogelijk komt dat ook omdat bij sommige universitaire opleidingen heel veel studenten tentamens moeten maken voor sommige vakken. Uiteraard is er ook nog een verschil tussen verschillende vormen van online proctoring.