Dion Hinchcliffe geeft in Social suites vs. apps: The tension between bloat and refinement een mooie typering van social software applicaties. Je hebt bijvoorbeeld applicaties die zich richten op één functionaliteit, maar ook suites die veel functionaliteiten bevatten. Voor organisaties is het lastig om zich nu al te focussen op één type. Dat heeft twee belangrijke redenen:
- Dankzij de sterke decentralisatie van ICT (consumerization of technology), kiezen individuen vaak voor simpele applicaties die één functionaliteit uitstekend ondersteunen. Deze ontwikkeling maakt centrale keuzes praktisch onmogelijk.
- Deze applicaties zijn sterk in ontwikkeling. Deze markt is erg onvolwassen.
Hinchcliffe adviseert bedrijven daarom:
The point is that it’s not a question of social suites or social apps, it’s both and your favored platforms and tools will change over time more rapidly than the enterprise apps of the past and in ways you weren’t expecting (…) Plan for change, be ready to learn from everyone’s successes (…), and enable social computing in your organization wherever and however it makes the most sense.
Wat betreft de twee types 'sociale media' zie je op het gebied van e-learning dezelfde discussie. Er zijn gebruikers die liever kiezen voor een aantal applicaties die bepaalde functionaliteiten uitstekend uitvoeren (denk aan digitaal toetsen), terwijl anderen liever kiezen voor elektronische leeromgevingen die veel functionaliteiten redelijk toepassen. Deze laatste pakketten hebben vaak beheersmatige voordelen, zoals mogelijkheden voor integratie met administratieve systemen of één herkenbare interface voor minder ervaren eindgebruikers.
Je ziet dat onderwijsinstellingen nog steeds beide typen gebruiken. Bij sociale media zal dat ook op de langere termijn, niet anders zijn. Wel speelt de ontwikkeling '' nog geen echt prominente rol.
(geschreven tijdens het waken bij mijn schoonvader)
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie