Twee stappen om naar een pull-model voor leren te gaan (#in)

In Real Power of eLearning is Social – Part 2 beschrijft Charles Jenkins twee stappen die ondernomen moeten worden om te komen tot een 'pull-model' op het gebied van leren (in deel 1 onderstreept hij de urgentie hiervan). Bij een 'pull-model' gaan lerenden actief leren als zij hun werkprestaties willen of moeten verbeteren (Jenkins focus ligt duidelijk op het verbeteren van 'works performance', wat op zich een vrij beperkte focus is).

De twee stappen om naar een pull-model voor leren te gaan, zijn:

1. Afscheid nemen van opvattingen over leren waarbij content centraal staat. Je kunt praktisch over alle content beschikken, als je daar behoefte aan hebt. Ook al beschikken we vooralsnog niet over echt goede filtermogelijkheden. Veel belangrijker is echter dat je beschikt over bekwaamheden om met deze content just in time om te gaan:
   
   

   The need now is for other skills such as critical thinking and analysis skills, creative thinking and design skills, networking and collaboration skills, and, across all of these, effective ‘find’ skills.

   In plaats van content is context ook belangrijk, waarbij leren van ervaringen binnen situaties essentieel is. Daarbij speelt 'to know who' volgens Jenkins ook een grote rol (leren van anderen, 'sociaal' leren). Tenslotte komt ook gepersonaliseerd leren in plaats van een contentgecentreerde benadering van leren. In dit kader speelt mobiele technologie een belangrijke rol (als enabler van situationeel leren), en is sprake van leren waarin de ontwikkeling van de lerende centraal staat.

2. Afscheid nemen van opvattingen waarbij leren vooral binnen cursussen plaats vindt. Werknemers leren immers vooral al doende, op de werkvloer. Dit vraagt volgens Jenkins wel een andere aanpak van leerprofessionals:
   
   

   Designing for learning in this environment is altogether different – and often a more ‘messy’ and complex matter. But outcomes are likely to be better.