Technologische ontwikkelingen voltrekken zich in zo’n rap tempo dat het onderwijs en Learning & Development-branche al snel achterop raken. In diverse publicaties wordt dan ook gemaand tempo te maken. Trage innovaties blijken echter ook voordelen te hebben.
Sam Ford en Federico Rodriguez Tarditi definiëren “slow innovation” als innovatie die zich geleidelijk voltrekt of op kleinere schaal plaatsvindt. Volgens de auteurs kunnen deze op termijn net zo’n grote impact hebben als snelle innovaties. Trage innovaties zijn wel lastiger te managen binnen dynamische organisaties.
Ford en Rodriguez Tarditi delen in The Benefits of Taking a Slower Approach to Innovation hun geleerde lessen ten aanzien van trage innovaties. Als je naar hun typering kijkt, dan is de invoering van technology enhanced learning volgens mij eerder te vergelijken met een trage innovatie dan met een snelle vernieuwing.
Slow innovation focuses on changes that you see coming but that may not be ready to transform your business immediately.
Bij trage innovaties heb je tijd en gelegenheid om proactief te werken aan nieuwe strategieën waarmee je grote veranderingen tegemoet kunt treden. Je hoeft niet over één nacht ijs te gaan. Je hebt tijd om te experimenteren. Veel beslissingen zijn dan ook vaak het resultaat van enkele jaren proefdraaien.
Bij trage innovaties kun je wel te maken hebben met een gebrek aan steun van het management omdat het lastiger is de gevolgen voor het primair proces op kortere termijn helder te maken (denk aan kostenbesparingen of meer omzet). De grootste uitdaging, stellen Ford en Rodriguez Tarditi, is wellicht het inspireren van collega’s om te investeren in de betreffende verandering. Leidinggevenden spelen hierbij een grote rol.
De auteurs formuleren op basis van hun ervaringen de volgende tips:
- Formuleer interne verwachtingen zorgvuldig. Doe er alles aan wat je kunt om ervoor te zorgen dat de belangrijkste interne belanghebbenden begrijpen waar je mee bezig bent.
- Claim jouw overwinningen. Je moet zorgen dat anderen zich eigenaar voelen van jouw innovatie, maar zorg er ook voor dat jouw aandeel in de innovatie wordt erkend.
- Investeer in het bouwen van interne relaties (vertrouwen, herkenning, motiveren).
- Realiseer je dat de beste trage innovatie buiten jouw ‘muren’ plaatsvindt. Jij moet er dan voor zorgen dat de nieuwe patronen vertaald worden naar jouw team.
- Houd het budget beperkt. Bevorder experimenten waar andere teams de waarde van in zien om zelf te innoveren. Investeer je eigen budget voor de lange termijn in strategische zaken (zoals professionalisering).
- Realiseer je dat zien wat anders is dan waarnemen en dat horen niet hetzelfde is als luisteren. Luister actief en plaats datgene wat je beluistert en waarneemt binnen een culturele context. Dit vergt ook actief filteren, informatie met elkaar in verband brengen en patronen herkennen.
- Zet stevig in op het bevorderen van serendipiteit. Je ontdekt geen interessante nieuwe zaken door naar de bekende weg te vragen:
Time, and energy, has to be dedicated to finding the unexpected.
Dit betekent dat je interne teams met externe denkers en projecten in contact brengt.
Sam Ford en Federico Rodriguez Tarditi geven aan dat zij bij hun vorige organisatie onvoldoende waren ingebed binnen de organisatiecultuur. Daardoor konden zij nauwelijks een glimp waarnemen van de gevolgen van de verandering op langere termijn.
Zoals gezegd is technology enhanced learning volgens mij een voorbeeld van zo’n trage innovatie. Menig organisatie is hier al een jaar of twintig mee bezig! Dat komt volgens mij ook omdat de focus van deze vernieuwing in de loop der jaren is veranderd. In de jaren negentig was m.i. zelfs sprake van amper focus en onrealistische ambities en doelen (zoals het vervangen van docenten en technologie, zonder echt na te denken over leerprocessen en zaken als ‘vorming’).
Ook zie je dat technologische ontwikkelingen verandering aanbrengen in de focus (van leren in eigen tijd en tempo naar adaptief leren). Tenslotte is vaak de druk opgevoerd, terwijl het om een trage innovatie ging, en is gepoogd via een blauwdruk veranderingen te realiseren (terwijl groeien en evolueren meer op z’n plaats waren).
Deze ontwikkelingen hebben volgens mij niet bijgedragen aan het zorgvuldig formuleren van interne verwachtingen, en volgens mij ook niet aan het zorgvuldig bouwen van interne relaties. Ook kun je kritische kanttekeningen maken bij waarnemen en luisteren.
Ik herken bij mezelf ook een behoorlijke dosis ongeduld, al benadruk ik al vele jaren dat we ons de kop niet gek moeten laten maken van technologie-adepten.
Tenslotte moeten we ook nu, net als bij de discussie over typen leiderschap, een duidelijk onderscheid maken tussen situaties waarin snelheid geboden is en situaties waarin veranderingen geleidelijk plaats kunnen vinden. Noem niet alles wat complex is, een “slow innovation“.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie