Met verbazing en stijgende ergernis heb ik als gewoon lid gisteren het gedoe rond het lijsttrekkersreferendum van GroenLinks gevolgd. Mijn conclusie: Tofik Dibi heeft de spelregels van zijn partij aan zijn laars gelapt, ter meerdere eer en glorie van zichzelf. En het partijbestuur is door de knieën gegaan voor het hijgerige (sociale) mediageweld.
GroenLinks heeft sinds de dramatisch verlopen kamerverkiezingen van 1995 regelmatig geworsteld met het selectieproces van kandidaten. De spelregels zijn een aantal keren veranderd. Op dit moment zijn de regels voor de verkiezing van de lijsttrekker als volgt:
- Als lid kun je je kandidaat stellen. Bijvoorkeur met steun van vijftien anderen.
- Je moet allerlei informatie aandragen, die door een kandidatencommissie wordt beoordeeld.
- De kandidatencommissie beoordeelt de informatie en nodigt het lid uit voor een gesprek. Dat hoeft niet als men op basis van de informatie het lid niet als geschikt beoordeelt. Het kunnen ook meerdere gesprekken worden.
- Een assessment behoort tot de mogelijkheden.
- Als een lid ongeschikt wordt geacht, dan kan hij daartegen in beroep gaan bij een aparte commissie mits hij beschikt over voldoende steunverklaringen. Die commissie velt het definitieve oordeel. Vindt de commissie dat de kandidatuur door kan gaan, dan wordt het negatieve oordeel van de kandidatencommissie gepubliceerd. Anders niet.
- Er vindt een lijsttrekkersreferendum plaats bij meerdere geschikte kandidaten of als de beroepscommissie besluit de kandidaat toch toe te laten.
- Vertrouwelijkheid is een belangrijk kenmerk bij deze procedure.
Je kunt van alles over deze procedure vinden. Maar zo heeft het congres van GroenLinks deze vastgesteld. En daar moeten we het mee doen. Dat is partijdemocratie. Het congres is immers de baas van de partij. Al lijkt niet iedereen zich dat te realiseren.
Toen Tofik Dibi zich kandidaat stelde als concurrent-lijsttrekker, hebben verschillende partijbonzen waarschijnlijk bij hem aangedrongen dat niet te doen. Vermoedelijk omdat men vond dat dit ten koste ging van de strategische positie van de huidige fractievoorzitter en van GroenLinks. In Nederland schijnt het zo te werken dat het aanzien van een partijleider wordt aangetast als deze intern concurrentie krijgt. Ik vind dat zelf overigens flauwekul. Het is terecht dat Dibi geen gehoor heeft gegeven aan deze druk. Dat maakt hem uiteraard nog niet tot een geschikte aankomende partijleider.
Vervolgens is Dibi conform procedure gewogen en te licht bevonden. Toen het oordeel van de kandidatencommissie vertrouwelijk bekend werd gemaakt, heeft hij er -voor zover ik kan oordelen- niet voor gekozen in beroep te gaan bij de beroepscommissie. Hij heeft de publiciteit gezocht, onder meer via Twitter. Daarmee heeft hij dus de spelregels van zijn eigen partij bewust genegeerd.
Vervolgens is een enorm hijgerig sfeertje ontstaan waarbij traditionele media en diverse personen via Twitter (zoals Ineke van Gent en Femke Halsema) druk zijn gaan uitoefenen. Hierdoor is schade aangericht aan GroenLinks. De kandidatencommissie heeft de vertrouwelijkheid wel in acht genomen, ongeacht de druk. Het partijbestuur (en volgens mij dus niet de beroepscommissie) heeft toen besloten om Dibi alsnog mee te laten doen aan de strijd om het lijsttrekkersschap.
Deze handelswijze wordt door sommigen goed gepraat met het argument dat leden willen kunnen kiezen. Dat klopt. GroenLinksers willen bij kandidaatstellingen bij voorkeur niet voor een voldongen feit komen te staan. Maar het is de bedoeling dat men kan kiezen uit meerdere geschikt bevonden kandidaten. Het komt veelvuldig voor dat bij lijstsamenstellingen op lokaal, provinciaal of landelijk niveau er maar één kandidaat is voor het lijsttrekkersschap. Jammer, maar beter dan een wassen neus doordat er feitelijk maar één geschikte kandidaat is. Ik neem aan dat de leden de zelf vastgestelde spelregels willen naleven.
Daarnaast wordt ook betoogd dat deze procedure bedoeld is om “notoire dwazen tegen te houden. Niet een zittend kamerlid.” (zoals oud-Europarlementariër Joost Lagendijk gisteren tweette). Ik vind dat te kort door de bocht. Waarom anders een ‘zware’ kandidatencommissie installeren? Deze procedure is bedacht om alleen geschikte kandidaten toe te laten. Een kamerlid heeft in dezen dezelfde rechten en plichten als andere leden, die al als nadeel hebben niet over veel mediacontacten te beschikken.
Of zijn alle leden gelijk, maar sommigen gelijker dan anderen?
Dibi heeft wat mij betreft ter meerdere eer en glorie van zichzelf publicitaire schade aangericht aan GroenLinks, niet ten behoeve van de partijdemocratie. Het partijbestuur is door de knieën gegaan voor de druk.
Tot slot wil ik nog een paar opmerkingen maken:
- Ik ben er niet tegen om spelregels te veranderen. Maar niet tijdens de wedstrijd.
- Op Twitter werd de procedure van GroenLinks door o.a. het Nijmeegse PvdA-raadslid Stijn Verbruggen met Noord-Korea vergeleken. Dat is net zo misplaatst als een dierenactivist die een slachthuis vergelijkt met een concentratiekamp.
- Tofik Dibi profileert zich nu als kandidaat van het anti-establishment. Een beproefde strategie, die altijd stemmen trekt. Realiseer je wel: zit je een aantal jaren in het parlement, dan behoor je tot het establishment.
- Je mag als lid of Tweede Kamerlid de ambitie hebben om lijsttrekker te worden. Maar je mag je zin niet zover doordrijven dat dit ten koste gaat van het GroenLinks-belang. Tofik Dibi had de impact van zijn actie moeten kunnen inschatten. Dat is niet gebeurd, of hij heeft dit risico bewust genomen. Deze handelswijze alleen al, maakt hem ongeschikt voor het lijsttrekkersschap.
Update 20 mei 2012
Gisteren, aan het eind van de dag, werd bekend dat de geschillencommissie een bezwaar van Tofik Dibi gegrond heeft verklaard. Daarmee is hij formeel kandidaat. Twee opmerkingen hierbij:
- Tofik is wel in beroep gegaan, maar heeft de procedure overduidelijk niet afgewacht.
- “De geschillencommissie vindt dat de sollicitatieprocedure voor de twee kandidaat-lijsttrekkers te sterk is ingekort, door de onevenredig zware druk op de kandidatencommissie, waardoor de kandidatencommissie in kortere tijd haar gewetensvolle werk moest doen.” Waardoor is die procedure sterk ingekort? Door de publicitaire druk die mede is veroorzaakt door de kandidaat in kwestie zelf!
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Interessant dat iemand die verwijst naar regels en procedures, zo slordig omgaat met de feiten. Dibi heeft de hele procedure keurig doorlopen en is ook gewoon in beroep gegaan (zie ook: http://nos.nl/artikel/374522-zaak-dibi-verscheurt-groenlinks.html ). Daarnaast heeft hij nadat de kandidaatscommissie hem had geïnformeerd over het negatieve advies geen publiciteit gezocht over dit negatieve advies. Uiteindelijk heeft het bestuur besloten Dibi wel toe te laten. Ik zou zeggen: toon aan welke partijregels Dibi heeft geschonden, of haal je stukje weg en stuur ik een kaartje aan Dibi met excuses voor je onzorgvuldigheid ..
Dit verhaal laat zien hoe erg Groenlink met zichzelf in de knoop zit en hoe lastig het is om de oude CPN veren af te schudden.
Hij heeft wel de publiciteit gezocht. Heeft zich niet neergelegd bij de procedure, maar is druk uit blijven oefenen o.a. via dat programma van Aad van den Heuvel (waar ik nu de naam van kwijt ben).
Dit is absurd. Holle frase.
Ik kan het alleen maar roerend eens zijn met dit blog. Tofik heeft zijn hand overspeeld en doet dat nogmaals door met een t-shirt op de proppen te komen met de tekst Geschikt/ongeschikt, waarbij het vakje Geschikt is aangekruist. Daarmee heeft hij voor mij definitief afgedaan.
De kandidaten commissie had het goed gezien. Tofik is als kamerlid op specifieke dossiers wel geschikt, maar als fractievoorzitter van de 2e kamer totaal ongeschikt.
Ook Jolande S. (kandidaat) en Wijnand D.(niet-kandidaat) hebben campagne gevoerd. Als er dan een afspraak is dat er geen campagne (wat is precies campagne voeren?) laat iedereen dan z’n mond houden, ook (en zeker) niet-kandidaten.
Er is een verschil tussen campagne voeren en druk uitvoeren, zoals gisteren gebeurd is. Jouw opmerkingen over de software heb ik niet geplaatst. Beschouw ik als opmerkingen voor mij. Ik heb nooit problemen met het plaatsen van berichten. Ik moet ze wel toelaten.
Als niet lid van Groen Links heb ik de gehele soap met stijgende verbazing aangezien. Reeds enkele weken geleden doken er berichten op in de media over de procedure bij de partij waarbij kandidaten zich niet bekend mochten maken en men tot 1 juni geheimhouding moest betrachten. Op dat moment had de partijleiding moeten besluiten of men vasthield aan deze procedure omdat dat nu eenmaal zo afgesproken was, of dat men flexibel kon zijn. Bij het CDA waren er ook enige mensen die zich eerst publiekelijk kandidaat hebben gesteld en die daarna nog gewogen moesten worden door de kandidatencommissie van het CDA en vervolgens ook afvielen. Als men gewoon deze zelfde regel had gevolgd i.p.v. krampachtig vast te houden aan het woord/begrip “geheim”, dan had men veel ellende voorkomen.
Als buitenstaander heb ik het gevoel dat de schuld door sommige partij prominenten te eenzijdig bij Tofik Dibi op zijn bordje wordt geschoven en dat ervaar ik als uiterst verontrustend.
Ik moet zeggen dat ik toch wel verrast ben over het weinig democratische gehalte van de gehele lijsttrekkersprocedure bij GroenLinks. Dit had ik echt niet verwacht, eerder bij een partij als de SP. Het moge dan misschien zo zijn dat democratisch tot deze procedureregels is besloten, maar ik vind de regels zelf toch blijk geven van een gebrek aan democratie. GroenLinks is kennelijk toch niet zo anti-autoritair als Dibi zelf inmiddels een paar keer heeft willen doen geloven. Waarom deze ballotage vooraf? Waarom wordt het niet aan de leden overgelaten of iemand wel of niet geschikt is? Een partij als de PvdA laat het oordeel al meer dan een decennium aan de leden zelf. Gaat gewoon goed. Dit heeft toch iets engs, zoals het nu bij GL geregeld is. Ik hoop dat het incident aanleiding is om de regels aan te passen. Op zich is het natuurlijk wel zo dat de (in mijn ogen foutieve) regels zoals deze er nu zijn, wel door iedereen moet worden nageleefd. Ik kan niet voldoende beoordelen of Dibi dit wel of niet gedaan heeft. En wat er de afgelopen drie weken allemaal gebeurd is. Ik krijg toch een beetje het idee dat GroenLinks sowieso niet echt op een tegenkandidaat zat te wachten. Jammer, want Jolande Sap ervaar ik bepaald niet als iemand die investeert in het bundelen van linkse krachten. Maar dat is mijn eigen mening, natuurlijk.
Wat is de kritiek van links op wilders ook al weer? O ja, het is eigenlijk geen partij want er is geen one man one vote principe bij selectie van kandidaten. Bizar is dat iemand die lid is van een marxistisch bestuur(dibi) een beroep doet op one man one vote principes. Heeft de selectiecommissie bij tk verkiezingen zitten slapen toen Dibi zo hoog op de lijst kwam of zijn ze nog steeds marxisrisch?
Volgens mij weet jij in meerdere opzichten niet waar jij het over hebt.
Hoe zo weinig democratisch? Vind je dat elke malloot zich kandidaat moet kunnen stellen voor een verkiesbare plek? In de praktijk zijn dat er honderden? Hoe moet je daar als gewoon lid een keuze uit maken? Ik vind het prima dat een divers samengestelde club van deskundige mensen een voorselectie maakt. Als je leden overspoelt met honderden kandidaten, creëer je ook alleen maar een ‘paradox of choice’. Ik ben niet bekend met de procedures van de PvdA, maar kan me niet voorstellen dat zij niet aan voorselectie doen.
Tekenend dat je geen concreet voorbeeld weet te noemen van een regel die hij aan zijn laars heeft gelapt. Ook veelzeggend dat de beroepscommissie het beroep van Dibi gegrond heeft verklaard.
Wat dacht je van: de procedure tot het einde toe doorlopen, en je neerleggen bij de uitslag? Hij heeft overduidelijk de uitspraak van de beroepscommissie niet afgewacht!
Ik ben het helemaal oneens, ik ben geen lid van groenlinks, maar ik zeg wat iedereen niet durft te zeggen. Dit is gewoon simpel wel discriminatie, jolande mag ouder zijn, maar voor zover ik waar neem heeft tofik evenveel politieke ervaring als sap. Het probleem is gewoon dat tofik uit komt voor wat hij gelooft en geen simpele ja knikker is, terwijl sap dat wel is. Goed dat hij durft uit te komen voor wat hij gelooft, en de publiciteit heeft opgezocht, van mij mag groenlinks van de aardbodem verdwijnenen zij deugen niet, hun idialen staan voor niets als ik naar hun gedrag kijk,in ieder geval wordt ik nooit lid van deze party.,en tofik mag van mij lijsttrekker worden,, slecht zal hij het niet doen, ben ik zeker van.. Het is immers tijd dat politiek denhaag een andere richting op gaat, want tot nu toe worden wij nog steeds genaaid.
Ik heb getwijfeld of ik jouw bijdrage zou toelaten, omdat ik hem eigenlijk beledigend vind. Ik hoop dat je doelt op ‘leeftijdsdiscriminatie’. De kritiek van de kandidatencommissie is veel breder dan ‘politieke ervaring’. Sap en Dibi kiezen elk voor een eigen strategie om de idealen die zij -ook volgens Dibi- delen, te realiseren. Het getuigt van een enorm simplisme om Sap’s strategie als ‘ja knikker’ weg te zetten. Jij hebt overigens ook niet het beste met Tofik voor. Je gunt hem het lijsttrekkerschap van een partij waarvan je hoopt dat deze van de aardbodem verdwijnt.