De beschikbare technologie is eigenlijk nog niet geschikt om blended learning vorm te geven. Deze conclusie trekt Michael Horn in Is the technology ‘ready’ for blended learning? Ik heb hier een dubbel gevoel bij.
Michael Horn verzucht dat technologie mogelijk niet geschikt is om blended learning vorm te geven. Hij doelt daarbij op de behoefte aan maatwerk en flexibiliteit. Het zou in feite mogelijk moeten zijn om leertrajecten op basis van modulaire eenheden van verschillende contentaanbieders samen te stellen, waarbij standaarden ervoor zorgen dat data uitgewisseld kunnen worden. Je wilt namelijk als schoolorganisatie niet afhankelijk zijn van één aanbieder, ook al is dit technisch eenvoudiger. Helaas is dit technologisch nauwelijks mogelijk. Tenminste, als je wilt uitgaan van standaard-technologische oplossingen. Er zijn immers ook scholen die investeren in maatwerk-koppelingen. Horn schrijft daarover:
Those demanding customized solutions seem to be running into headwinds. The fact that each of the schools has a unique model with different needs and requirements exacerbates the problem, as firm standards around which to coalesce just don’t exist yet.
De industrie is nog onvoldoende bezig met standaardisering op dit terrein. Omvangrijke platforms als de Khan Academy zullen wellicht de facto standaarden formuleren omdat scholen daar vooral gebruik van zullen maken, denkt Horn.
Stabiele en betrouwbare technologie is inderdaad nog steeds een cruciale succesfactor voor de toepassing van blended learning. Daarbij hoef je niet eens te kijken naar ingewikkelde koppelingen tussen systemen van verschillende aanbieders. Ik realiseer me dat bijvoorbeeld als ik ’s ochtends in de trein dankzij een onderpresterend 3G-netwerk relatief veel tijd kwijt ben met het geven van online feedback aan lerenden, of als ik op scholen kom waar leveranciers van wifi-netwerken hun beloftes niet waar lijken te maken (en docenten en lerenden daar de dupe van zijn). Toch realiseer ik me elke dag dat technologie in de loop der jaren veel krachtiger en gebruikersvriendelijker is geworden. We stellen echter ook steeds hogere eisen aan technologie. Ik heb dan ook een dubbel gevoel bij Horn’s betoog.
Laten we vooral ook gebruik maken van ‘proven technology’. We kunnen wel steeds wachten op nog geavanceerde mogelijkheden, krachtiger koppelingen en systeemintegraties. Michael Horn lijkt bijvoorbeeld behoorlijk contentgedreven te zijn. Laten we nu eens starten met het gebruik van laagdrempelige technologie waarmee lerenden kunnen creëren. Het steeds met een vinger wijzen naar technologie kan immers ook een strategie zijn om niet na te hoeven denken over didactiek.
Laten we koesteren wat we hebben. Anders kan innovatie worden belemmerd. Maar laten we ook blijven dromen over wat we zouden willen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie