Over het concept van de flipped classroom doen heel wat misvattingen de ronde. Kelly Walsh heeft er tien gevonden.
- Het zou slechts een ‘buzzword’ zijn. Dat is het volgens Walsh niet het geval omdat de term verwant is met de term ‘reverse instruction’ uit 2000. Ik vind dit en wat te gemakkelijk argument. De term ‘de flipped classroom’ is wel relatief nieuw (inclusief de aandacht ervoor). Ook wordt pas sinds een paar jaar binnen het onderwijs min of meer systematisch gesproken over waar technologie geschikt voor is (in relatie tot leren), en waar je bijeenkomsten het beste voor kunt gebruiken.
- Het zou een trend zijn. Volgens Walsh wordt de flipped classroom al sinds een jaar over tien geleidelijk omarmd. Volgens mij is dat precies wat een trend is. In tegenstelling tot een hype.
- Het zou alles of niets zijn. Dat is echter niet het geval volgens Walsh. Je kunt het concept geleidelijk invoeren, en niet voor het hele onderwijs. Dat klopt inderdaad. Het is m.i. zelfs verstandig om te variëren in je didactiek.
- Het zou goed of slecht zijn. Nee, stelt Walsh terecht, het is slechts één van de mogelijke ‘gereedschappen’ voor docenten.
- Het zou slechts geschikt zijn voor sommige vakken of onderwerpen. De grondleggers van het concept hebben volgens Walsh echter laten zien dat je de flipped classroom voor tal van vakken in kunt zetten.
- Het zou iets nieuws zijn. Volgens Walsh zijn de onderliggende principes echter helemaal niet zo nieuw. Het is een “combination and repackaging of time tested teaching concepts and modern era digital learning constructs“. De aandacht voor het concept is vooral nieuw. Zie ook punt 1.
- Docenten zouden zichzelf op moeten nemen terwijl zij instructies geven. Dat kan, maar hoeft niet meent Walsh. Er zijn tal van manieren digitaal leermateriaal te maken.
- De content zou het format van video moeten hebben. Ook dat is volgens Walsh niet waar. Zie punt 7. Deze indruk is overigens wel vaak gewekt.
- Er zou geen bewijs zijn dat dit concept goed werkt.Volgens Walsh is sprake van een toenemend aantal case studies waaruit blijkt dat de flipped classroom een effectief onderwijsconcept kan zijn (mits goed uitgevoerd). Zie ook punt 6.
- Docenten zouden al hun leermaterialen zelf moeten ontwikkelen. Volgens Walsh is er echter heel wat vrij verkrijgbare content online te vinden. Deze materialen kun je naar eigen behoefte gebruiken. Dat klopt, al is mijn ervaring dat je dikwijls niet helemaal tevreden bent over de leermaterialen die je online vindt.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Wilfred,
Kelly Walsh heeft een boeg geschreven en werkt aan een klein provinciale college ten noorden van New York City, maar waarom zo iemand eigenlijk luisteren naar wat hij zegt. Hij is “CIO at The College of Westchester in White Plains, NY, where he also teaches as an adjunct faculty member”. Hij was hiervoor 20 jaar IT-manager. Dat betekent niet dat hij niets weet maar deze “credentials” maken niet dat hij echt iets hout snijdend te vertellen heeft over het onderwijs en het didactisch inrichten daarvan. Ik heb hier in mijn blog “Over tijgermoeders en hun tandenloze gebrul” (http://tinyurl.com/ld3dzua) geschreven. Vandaag heeft collega Fred Brouns van de UM hetzelfde gezegd over de schrijvers van boeken over hoe slecht brood is. Weliswaar mensen met ’titels’ maar geen kennis van voeding en dus verspreiders van halve waarheden en onzin. Hij schrijft: “De consument ziet hen door hun opleiding als gezondheidsexpert, denkt dat ze alles van voeding afweten. In werkelijkheid weten medici, uitgezonderd maag-darm-lever-artsen en internisten, vrijwel niets van voeding”. En IT-managers die CIO aan een kleine universiteit nog minder van onderwijs, didactiek en de onderwijswetenschappen.
a) Zijn opmerkingen hebben deels te maken met didactiek.
b) Ik hoop toch niet dat we alleen maar toestaan dat mensen over didactiek en onderwijsontwerpen mogen schrijven als zij onderwijskunde hebben gestudeerd. Net zo min als mensen alleen maar over politiek mogen schrijven als zij politicologie hebben gestudeerd. Ik zou dat een ongezonde benadering vinden.