Succes- en faalfactoren voor institutionele adoptie van blended learning (masterthesis)

Krijn Nagtzaam van Avans heeft in het kader van zijn masteropleiding ICT & Business Innovation een thesis geschreven over succes- en faalfactoren van de institutionele adoptie van blended learning voor de Academie voor Deeltijd van Avans. In het rapport beschrijft hij een raamwerk voor implementatie en doet hij aanbevelingen die m.i. ook relevant zijn voor andere organisaties die bezig zijn met de invoering van blended learning.

Krijn heeft mij onder meer geïnterviewd. Ik heb ook toestemming gekregen om zijn thesis via mijn blog te verspreiden, nadat hij diverse betrokkenen hierover heeft benaderd. Je vindt zijn rapport onder aan deze blogpost.

De doelstelling van zijn masteronderzoek is het formuleren van aanbevelingen ten behoeve van beleidsontwikkeling voor de directeur van de Academie voor Deeltijd van Avans met betrekking tot de institutionele adoptie van blended learning. De volgende onderzoelsvragen worden beantwoord:

1. Wat zijn volgens de theorie de belangrijkste succes- en faalfactoren die invloed hebben op institutionele adoptie van blended learning in het hoger onderwijs?
2. Wat zijn volgens de mening van de experts de belangrijkste succes- en faalfactoren voor institutionele adoptie van blended learning voor de Academie voor Deeltijd?
3. Hoe ziet de huidige situatie er bij de Academie voor Deeltijd uit als het gaat om de belangrijkste succes- en faalfactoren voor institutionele adoptie van blended learning?
4. Wat zijn de belangrijkste overeenkomsten en verschillen tussen de belangrijkste succes- en faalfactoren volgens de theorie, aangevuld met de meningen van experts (gewenste situatie) enerzijds en de huidige situatie bij de Academie voor Deeltijd anderzijds?

Wat betreft theoretisch kader neemt het institutional blended learning adoption framework van Graham cs een centrale rol in. Ik heb dit model al eerder belicht en vergeleken met mijn implementatiemodel. Dit raamwerk is gewogen en verrijkt met de factoren ‘context’ en ‘mensen en cultuur’.

Vervolgens is het verrijkte model toegepast op de huidige situatie van de Academie voor Deeltijd van Avans. Krijn beveelt daarbij onder meer aan om het ontwikkelde referentiemodel op te nemen in beleid en daarbij ook de mate van volwassenheid aan te geven (van bewustzijn tot groei). Verder doet hij diverse suggesties voor de implementatie van blended learning (zoals verrijking van werving en selectiebeleid met eisen en wensen op dit terrein of het creëren van een gevoel van urgentie).

Het is een behoorlijk uitgebreide en nuttige thesis geworden. Mooi om te zien hoe hij een dergelijk theoretisch kader aan de praktijk toetst.

Ik heb zelf wel altijd wat moeite met een ‘maturitymodel’ dat uit drie fases bestaat. Met name binnen fase 2 en 3 kun je volgens mij ook nog subfases onderscheiden. Ook is lang niet altijd sprake van een lineair proces (hetgeen zo’n model van volwassenheid wel suggereert).

Nagtzaam, K. (2016). Succes- en faalfactoren voor institutionele adoptie van blended learning (masterthesis). Breda: Avans Hogeschool (pdf)

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.