Tijdens de afgelopen Online Educa heb ik een sessie voorgezeten over simultaan onderwijs. Eén van de deelnemers, Daniel Cirone Nørregaard, heeft over zijn presentatie een online artikel geschreven.
Volgens Daniel gebruiken we verschillende begrippen voor hetzelfde fenomeen: onderwijs waarbij een deel van de lerenden online deelneemt en een deel fysiek. Het gaat volgens hem echter om de bedoeling, en niet om de exacte termen. Zelf spreken hij en zijn collega’s van het Deense UCL University College over ‘parallel teaching’. Zoals we zullen zien richten zij zich op een specifieke vorm van ‘simultaan onderwijs’.
Het UCL University College wil studenten de keuze geven uit verschillende manieren waarop zij kunnen leren. De docenten zijn meestal aanwezig op één locatie. Studenten kunnen ervoor kiezen om het onderwijs bij te wonen in een identiek klaslokaal op een campus dichter bij hun huis of online via hun laptop of smartphone. De twee lokalen zijn via Cisco Webex met elkaar verbonden, terwijl de studenten thuis via Microsoft Teams participeren.
Deze oplossing is volgens Daniel niet de meest eenvoudige of goedkoopste. De belangrijkste reden om voor deze oplossing te kiezen is de ambitie om een gevoel van gemeenschap te bevorderen. Door te kiezen voor een specifieke opzet willen zij een gevoel van aanwezigheid bevorderen. Dankzij het gebruik van verschillende camera’s, meerdere microfoons en meerdere gedeelde schermen kunnen alle deelnemers elkaar zien en horen, en kan iedereen de docent en gedeelde inhoud bekijken. Zo gebruikt men een tweede scherm om alle aanwezige studenten te laten zien. Er wordt gewisseld tussen een ingezoomd overzicht van de actieve spreker, een uitgezoomd klasoverzicht (wanneer twee klassen via Webex verbonden zijn) of een galerijweergave (wanneer ook online studenten via Teams deelnemen). Ook kunnen alle studenten bijdragen aan de les, vooral door vragen te stellen. Je wordt als student niet belemmerd om vragen te stellen omdat je bijvoorbeeld niet fysiek aanwezig bent.
Daniel Cirone Nørregaard benadrukt het belang om studenten te betrekken bij deze opzet. Je kunt bijvoorbeeld makkelijker tegen technische problemen aanlopen (die je te laat doorhebt) of over het hoofd zien als studenten vragen stellen. Stel daarom een of twee studenten aan die jou als docent ondersteunen als assistenten en die je helpen het overzicht te bewaren. Daardoor voelen andere studenten zich actiever betrokken bij het onderwijs. Andere tips zijn:
- Let op jouw toon. Ironie en sarcasme kunnen niet goed overkomen.
- Moedig studenten aan deel uit te maken van de oplossing.
- Pas groepswerk planmatig toe.
- Versterk niet het onderscheid tussen ‘binnen’ en ‘buiten’.
- Verwacht niet dat jij je gebruikelijke manier van doceren in een parallelle setting kunt toepassen.
In zijn bijdrage gaat Daniel Cirone Nørregaard helaas niet uitgebreid in op manieren om alle studenten gelijkwaardig te behandelen en te betrekken bij het onderwijs. Hij staat niet echt stil bij acties om te voorkomen dat bijvoorbeeld online studenten sneller afgeleid raken en afhaken. Ook gaat hij niet in op bijvoorbeeld het maken van afspraken over cameragebruik en houding (accepteer je dat een niet-zieke student vanuit bed deelneemt).
Een gevoel van gemeenschap bevorder je m.i. niet alleen doordat deelnemers elkaar goed kunnen zien en horen. Het gaat ook om de activiteiten die je onderneemt en de doelen die je nastreeft.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie