Leerprofessionals zouden lerenden meer moeten betrekken bij het realiseren van leerinterventies ten behoeve van het verbeteren van de performance van de organisatie. Dat was één van de boodschappen van Marcel de Leeuwe en Job Bilsen in hun keynote over werkplekleren.
Zij stelden dat mensen vaak moeite hebben om op de werkplek te gaan leren. Mensen hebben het daar vaak te druk voor. Hoe kun je leren en werken beter combineren? Door letterlijk aan te geven dat je leert zodat collega’s je niet storen?
Aan de hand van een experiment van een instructiefilm over een cardboard maakten zij duidelijk:
- Bij leren zit vaak een kloof tussen instructie en toepassen. Mensen die instructie krijgen, hebben vaak veel haast.
- De vorm waarin je een instructie krijgt is van groot belang. Een papieren instructie of hulp van collega’s is vaak effectiever en efficiënter dan geavanceerde e-learning content.
Volgens Marcel worden klanten steeds kritischer als het gaat om leren. E-learning wordt ook steeds meer een ‘commodity’, dat dus overal te krijgen is. Daarom kijken gebruikers steeds kritischer of sprake is van gemak, genot en gewin. Zo kijken mensen ook naar leerplatforms. Die zijn vaak complexer dan bookingssites van hotels.
Verder kijken we bij evaluaties van leren vaak niet verder dan het niveau van het gebruik, en niet van het niveau van performance of naar de opbrengsten in relatie tot de investeringen. We evalueren ook vaak vlak na de lancering van de leerintenterventie, en niet op termijn.
Marcel en Job illustreerden ook dat mensen via een e-learningmodule nog niet aan performance support doen. Dat werkt veel te omslachtig. Leren en werken dichter bij elkaar brengen doe je dus niet via een leermanagement systeem. Bij performance support ondersteun je werknemers op het moment dat je het toe moet passen. Dat betekent een andere manier van het ontwerpen van leren.
Marcel en Job pleitten ervoor om het ontwikkelen van leerinterventies op een ‘agile’, op een bewegelijke, manier te doen. Daarbij evalueer je continue. Je hebt ideeën, je bouwt een product, je meet en de data gebruik je om van te leren (wat weer leidt tot nieuwe ideeën). Deze benadering gebruiken zij bijvoorbeeld bij KLM, waarbij cabinepersoneel opdrachten in de lucht uitvoeren. Daarbij realiseerde men zich dat je het cabinepersoneel als groep moet benaderen, niet als individu. Bij een agile aanpak kom je daar snel achter, niet als je de interventie al volledig hebt ontwikkeld.
De eindgebruiker is bij die benadering bij het ontwikkelproces betrokken, waardoor je meteen kunt leren als de leerinterventie niet blijkt aan te slaan. De deelnemer verdiept zich daarbij in een onderwerp, en instrueert daarbij anderen.
Volgens Marcel en Job moeten learning designers echt gaan nadenken over hun rol. Het gaat namelijk niet over leren, maar bijvoorbeeld -in mijn woorden- om het leveren van bijdragen het effectiever en efficiënter kunnen realiseren van de kerndoelen en kernwaarden van de organisatie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie