De overvloed aan bronnen of -zoals je wilt- het menselijk onvermogen om massa’s informatie effectief te doorzoeken, te filteren en te selecteren, kan leren belemmeren. Hebben leermanagement systemen hierbij een functie?
Richard Nantel gaat in The Role of a Learning Management System in a World Awash in Learning Content in op de rol van het leermanagement systeem in het hanteerbaar maken van massa’s content. Hij stelt terecht dat lerenden het ingewikkeld vinden om het kaf van het koren te scheiden.
Hij geeft onder meer aan dat de hoeveelheid informatie op internet volgens de American Library Association in 2020 elke 15 minuten zal verdubbelen.
Daardoor wordt het steeds urgenter dat lerenden in staat zijn om digitale content te cureren:
This means that the role of learning professionals such as instructional designers and instructors expands beyond creating and delivering courses to finding useful content and vetting potential authorities and subject matter experts.
Hij ziet in een leermanagement systeem (of elektronische leeromgeving) een centrale toegangspoort voor relevante leerstof binnen het LMS, maar ook daarbuiten (zoals YouTube films, twitter-discussies, blogs of wiki’s).
Daarnaast kunnen gebruikers natuurlijk altijd zelf op zoek gaan naar content. Cureren is volgens Nantel immers iets anders dan censureren.
Helaas staat de auteur niet stil bij de vraag hoe een LMS hier in moet voorzien. Zelf zie ik veel heil in een combinatie van co-creatie (lerenden ook zelf bronnen laten aandragen), ‘recommender-systemen’, peer support en zoeken binnen contexten (semantische web). We beschikken al over technologieën en strategieën die gebruikers helpen om te cureren. Toch is dit nog steeds behelpen. Ik hoop en verwacht dat we in 2020 echt beschikken over effectieve technologieën voor het cureren van informatie. Nu zijn we vooral aangewezen op menselijke intermediairs.
Verder is het al mogelijk om via portals en bepaalde technologieën applicaties zoals tweets met een bepaalde hash tag binnen een leeromgeving te integreren. Veel ’traditionele’ elektronische leeromgevingen zijn hiertoe vaak nog niet in staat. Je zou dan kunnen stellen:
It’s an LMS, Jim. But not as we know it.
Daarmee scheid je overigens niet alle kaf van het koren. Populaire hash tags worden immers vaker door ‘obscure tweeps’ misbruikt, waardoor toch sprake is van ruis. Verder hoop ik dat ook de administratieve en vooral de communicatiefunctie van LMS-en/ELO’s verder doorontwikkeld zal worden om zo effectief leren te faciliteren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie