Ik heb deze dagen persoonlijk kennis mogen maken met Teemu Arina. Teemu is pas 25 jaar oud en al vanaf zijn 16de jaar eigenaar van een bedrijf. Hij heeft ook een fantastische leergeschiedenis. Op zestienjarige leeftijd ging hij zich interesseren voor leren en leertheorieën. Hij vroeg zich af of je niet meer zou leren van het doceren zelf (wat inderdaad door onderwijsonderzoek als effectief leren wordt bestempeld). Vervolgens is hij als zeventien jarige les gaan geven op zijn eigen gymnasium. Vervolgens nam zijn bedrijf (Dicole) een hoge vlucht. Een echte vervolgopleiding heeft Teemu niet meer afgemaakt. Wel heeft hij verschillende colleges van verschillende vakgebieden gevolgd, zonder tentamens te doen (gestuurd door persoonlijke interesse).
Ik heb ook zijn sessie bijgewoond tijdens de SURF Onderwijsdagen 2007 (OWD 2007). Teemu ging in op nieuwe paradigma’s van leren. Daarbij besprak hij vier conceptuele begrippen. In de eerste plaats speed, snelheid. Arina gaf daarbij aan de hand voor voorbeelden aan dat het begrip snelheid in de loop van de jaren van karakter is veranderd, en dat in de loop der eeuwen teamwork en context belangrijker zijn geworden dan snelheid.
Het tweede begrip is repetition, herhaling. Teemu presenteerde daarbij een Inconvenient Truth about schooling. Hij gaf daarbij aan dat het onderwijs nog steeds is ingericht om mensen op te leiden voor voorgedefinieerde arbeidsplaatsen binnen bureaucratische organisaties. Terwijl die organisaties steeds meer verdwijnen. Het onderwijs kan ontwikkelingen in de samenleving dus nauwelijks bijbenen. Leren zou veel meer contextgebonden moeten zijn, met als gevolg dat just-in-time leren belangrijker is dan just-in-case leren. Leren wordt, volgens Arina, dan ook belangrijker dan repetitie. Hij haalde ook Plato aan met The Noble Lie, en relateerde dit aan hedendaagse organisaties en onderwijs (zie slide 19). Arina signaleerde dan ook een trendverschuiving.
Verder gaf hij in dit kader onder meer aan dat organisaties ook over neuroplasticiteit beschikken. Organisatieonderdelen zijn in staat taken van niet-functionerende onderdelen over te nemen, waarbij de invulling van de taak wel zal veranderen.
Snelheid en herhaling zijn begrippen uit het verleden, vertelde Arina. De toekomst is aan de overige twee conceptuele begrippen: leren en innovatie. Zijn ideeën over leren sluiten nauw aan bij de opvattingen van Stephen Downes. Enkele quotes:
Growing new knowledge and connections is power.
Knowledge work becomes network work
Het gaat er om om patronen te leren herkennen. Arina citeerde hierbij Marshall McLuhan:
Information overload is an opportunity for pattern recognition
Learners using someone as a teacher through virtual means without the knowledge or consensus of the host (Parasitic Learning)
Bij innovatie gaf Arina aan dat het vandaag de dag er vooral om gaat dat je kunt improviseren, verschillende ideeën van anderen kunt combineren en daar waarde aan toe kunt voegen. Command en control maken daarbij plaats voor samenwerking en communicatie. De belangrijkste innovaties zijn overigens gebaseerd op processen en niet op technologie, zo stelde hij.
Teemu Arina ging in zijn presentatie ook in op social software. Hij gaf daarbij aan dat elke geslaagde social software tool een bepaald social object heeft. Flickr heeft bijvoorbeeld foto’s, YouTube video’s. Arina stelde dat als je een nieuwe social software tool wilt ontwikkelen, je duidelijk moet hebben wat het social object is. En daarbij dient zo’n social object ook betekenisvol te zijn. Dit leidde in de pauze tot een leuke discussie over portals voor studenten: wat is het sociale object, wanneer is deze betekenisvol?
Bekijk ook zijn slides. Ze bevatten fraaie quotes.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
De presentatie is ook met de beelden te zien op Vcasmo:
http://www.vcasmo.com/video/dicole/1196
@Willem: klopt. Ik had ‘m ook al gespot