Het gebruik van sociale netwerken, zoals Facebook, zou negatief van invloed zijn op leerprestaties. Dat is vaak de teneur van artikelen over onderzoek naar het gebruik van dergelijke sociale media binnen het onderwijs. Jongeren zouden vooral afgeleid worden, en zich minder concentreren op de leerstof. Hoogleraar Christine Greenhow van de Universiteit van Maryland komt op basis van onderzoek evenwel tot andere conclusies:
“When kids feel connected and have a strong sense of belonging to the school community, they do better in school,” said Greenhow, an education professor. “They persist in school at higher rates and achieve at higher rates. … It’s pretty promising that engaging in social networking sites could help them to develop and deepen their bonds over time.”
Door gebruik te maken van sociale netwerken binnen het onderwijs zou je leren bovendien meer betekenisvol en relevant voor jongeren maken, vindt Greenhow.
De sleutel tot succes lijkt met didactiek te maken te hebben. Facebook past minder goed bij 'klassieke' lessen van 50 minuten waarbij instructie de dominante doceeractiviteit is, maar juist beter bij projectmatig werken in groepen. Ook vermoed ik dat het ligt aan de intensiteit en de gedoseerdheid waarmee je sociale netwerken in het onderwijs inzet (aan het begin van een blok en aan het eind kan waarschijnlijk minder kwaad dan continue tijdens leeractiviteiten).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ik deel deze ervaring, maar dan met een virtuele leercommunity. Ik heb diverse docenten gesproken die ervaring hebben opgedaan met Virtual Action Learning (VAL) en die van mening zijn dat de transparantie in de leeromgeving (en het samen leren) bijdraagt aan het rendement van de groep. Dit is helaas (nog) niet wetenschappelijk onderzocht maar het idee van ‘ergens bij horen’ (feel connected and have a strong sense of belonging to the school community) draagt bij aan de resultaten. Docenten hebben meerdere malen aangegeven dat ze er van overtuigd zijn dat deze vorm van leren er voor een deel van de groep voor gezorgd heeft dat ze toch hun competenties ontwikkeld hebben, waar ze in een klassieker model hoogstwaarschijnlijk uitgevallen zouden zijn.
@Esther van Popta: ik wil toch graag benadrukken dat juist het ‘sociale netwerk’ hier een belangrijke variabele is. Dat juist sociale netwerken deze rol vervullen. Dat maakt de betreffende bevinding volgens mij zo bijzonder.