Dag twee van het congres e-learning en sociale media in de zorg werd geopend door Laurens Walling. Hij illustreerde hoe sociale media voor hem de toegang tot de wereld vormen. Want via via ken je heel veel mensen.
Hij heeft bijvoorbeeld jeugdzorg 2.0 gestart omdat volgens hem de jeugdzorg met sociale media aan de slag moet: jongeren zitten immers op Facebook etc. Dankzij sociale media heeft hij ook veel mensen weten te werven voor bijeenkomsten op het gebied van jeugdzorg. Jeugdzorg 2.0 wil een beweging zijn, niet door de overheid gefinancierd.
Walling liet zien hoe de 'Wuffyfactor' werkt: jin doet iets voor iemand, en een ander doet wat voor jou.
Volgens hem leiden sociale media niet alleen tot betere manieren van communiceren, maar ook tot betere manieren van organiseren. Verder pleitte hij voor het vrij delen van kennis. Je wordt dan meer gevraagd.
Door effectiever gebruik maken van sociale media kun je slimmer werken, innoveren en ook de samenleving verbeteren.
Via sociale media kun je bijvoorbeeld als zorginstelling leren van andere organisaties. Zorg dat zorg een beleving is, weg met service (aldus Walling). ICT-afdelingen vormen volgens hem echter een remmende factor voor innovatie. Net als CAO's, en regelgeving.
Walling pleitte voor een mindshift. Weg met gesloten informatiesystemen, weg met vergaderen, weg met instituties. Weg met e-mail. We moeten dus sociaal innoveren. Dat we elkaar complimenteren.
We moeten toe naar zelforganiserende netwerken, naar genetwerkte intelligentie. 2.0 organisaties willen aan de slag met sociale media, maar botsen met bureaucratie. Je moet sturen op vertrouwen. Op nieuw denken.
Volgens hem heeft deze transitiefase ook te maken met een generatieverschil. De generatie die is opgegroeid met nieuwe media zal heel anders omgaan, dan de huidige groep volwassenen. Zij zullen zich anders organiseren, anders communiceren en anders omgaan met zaken als privacy.
Tenslotte schetste Walling een beeld van een nieuw zorgmodel. Elk gezin beschikt dan over een eigen virtuele omgeving waarin het gezin (of ander samenlevingsverband) zelf beslissingen kan nemen ten aanzien van de zorg. Zij beschikken over een budget en kopen zorg in via een zorgmarktplaats. Zij vinden er antwoorden op vragen, en ontwikkelen een gezondheidsdossier. Jouw omgeving helpt jou daar ook bij.
Een leuke, prikkelende, presentatie. Met een mooie dynamiek. Walling wist de zaal wel uit te dagen. Want een hoop van zijn opvattingen zijn behoorlijk provocerend. Het is bijvoorbeeld de vraag of zijn benadering niet doorslaat in een neo-liberale opvatting waarin mensen die niet bekwaam zijn, toch zelfverantwoordelijk gemaakt worden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie