Het is lang geleden dat ik een bijdrage heb gelezen over social bookmarking en leren. Jane Bozarth heeft onlangs weer eens een artikel over dit onderwerp geschreven.Bij social bookmarking voeg je websites, blogposts, afbeeldingen en andere online artefacten toe aan een lijst met favorieten. Je voegt er tags aan toe, eventueel een commentaar en deelt het overzicht met anderen. Vervolgens kunnen hier weer commentaren op worden gegeven. Je kunt ook zoeken binnen overzichten met bookmarks.
Je gebruikt hiervoor applicaties als Diigo, Pinterest maar bijvoorbeeld ook Evernote. Social bookmarking is rond 2005 opgekomen. Ik gebruik het sinds die tijd.
Social bookmarking, zo merkt Jane ook terecht op, is een vorm van cureren (het filteren en selecteren van informatie). En daarmee een activiteit in het leerproces (alleen cureren is niet voldoende om te leren).
Jane Bozarth beschrijft hoe zij social bookmarking gebruikt, bijvoorbeeld voor het delen van bronnen met deelnemers aan sessies. Zij beschrijft hoe zijn Diigo gebruikt en Pinterest. Daarbij geeft zij ook aan dat je met een aantal mensen gezamenlijk rond een onderwerp bookmarks kunt verzamelen.
Bozarth vergelijkt social bookmarking zelfs met ‘working out loud’:
Encouraging workers to curate and share their own resources is a great way to capture tacit understanding, surface and explore expertise in the workforce, and share knowledge across the organization.
Bozarth geeft ook aan hoe je Evernote gebruiken om rond projecten met anderen samen onder meer bookmarks te verzamelen.
Hier vind je mijn bookmarks.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie