Volgens de Washington Post zijn massive open online courses nog maar het begin van een radicale onderwijsinnovatie. Sensortechnologie zal hierbij een sleutelrol vervullen, als we de 'Post' mogen geloven.
De Washington Post beschouwt MOOC's als middel om weer één-op-één onderwijs te verzorgen (nu is sprake van 'one-to-many' onderwijs). Maar dan zullen learning analytics in combinatie met adaptieve technologie er wel toe moeten bijdragen dat leerpaden worden aanbevolen die rekening houden met sterke en minder sterke kanten, en verschillende niveaus, van lerenden.
De auteur ziet vervolgens in sensortechnologie mogelijkheden om te analyseren wat lerenden hebben geleerd. Er zijn al sensoren beschikbaar die aandacht en emoties van lerenden analyseren. Een digitale begeleider kan dan automatisch andere leeractiviteiten aanbieden als het systeem merkt dat een lerende verveelt raakt. Ook kunnen patronen in kaart worden gebracht (leert een lerende op een bepaald deel van de dag beter?).
Ik weet niet of sensortechnologie gebruikt kan worden voor het beoordelen van leren. De auteur geeft hier geen overtuigend voorbeeld van. Ook moet je er voor waken dat je dankzij sensortechnologie niet alleen de cognitieve ontwikkeling in beeld gaat brengen. Wat ik wel weet, is dat de mogelijkheden van sensortechnologie voor leren nog niet zijn uitgeput.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie